Ne çok ihtiyacımız varmış güçlü kadınların varlığını bilmek, 
şu aralar bunu derinden hissettiğimiz zamanları yaşıyoruz zannımca. 
 Şimdi ise  günümüz kadınlarına bakarsak  eleştireceğimiz bir çok kısım mevcut, bunların başında gelen ise kadınlarımızın  karşı cinsin gölgesi altında yaşam sürmeye alıştırılmış;  şiddet görsün,  hakaret duysun hep susmaya programlanmış, 
 çaresizce   “ Seviyor ondan böyle yapıyor." avuntusu ile aslında sevmedikleri adamlarla yıllarını geçirmek zorunda kalan kadınlarımız.
Peki bunun tersi kadınlarımız yok muydu? 
Elbette vardı, bunlardan biri  hiç şüphesiz Kurtuluş Savaşı zamanlarında önemli bir faktör olmuş kahraman bir kadın,
 “Fatma Seher  Erden”  şimdilerin meşhur lafı ile elinin hamurunu bırakıp öldürülen Eşinin silahıyla  hiç düşünmeden gitti cepheye.  Bu; istiklal madalyasına sahip, savaşta gösterdiği başarılarından dolayı verilen maaşı “Ben para için savaşmadım.” Diyerek  Kızılay’a bağışlayan kadını anlatmaya  kelimeler yetersiz kalır desek yeridir.  
Fatma Seher Hanım eşiyle beraber  balkan savaşlarında ilk kez  boy gösterdi.  
Edirne Sarıkamış’ta  eşini  kaybettikten sonra  Fatma Seher Hanım Kuvayımilliye birliklerine katılmış aktif rol oynamıştır. Abisinin de ölümü üzerine yakınındaki kadınlardan 10 kişilik bir örgütlenme ile başlayıp 300 kişilik bir topluluğu etrafında toplayıp onları kumanda etmiştir. 
Çeşitli  cephelerde yunanların korkulu rüyası olmuş   Asker Fatma Seher;  İnönü savaşları, Sakarya ve en son Dumlupınar muharebelerinde  büyük başarılar alarak Üsteğmen mertebesine yükselmiştir. 
 Kim der ki bu başarıları kara, kuru; kısa,  “Elinin hamuruyla!” Bir kadın yapmış. İnanılası güç bir kadın Fatma Seher Hanım, onu tanımak ciddi bir özveri gerektirir.
 Savaşa  gittiği zamanlarda,
“ Kadın erkek yok, artık istiklal var.” Deyip katılmış ve cinsiyetin önemsizliğini ders niteliğinde öğretmiştir bize. 
Fatma Seher Hanımda  inanılmaz bir vatan sevgisi vardı, ailesinden kimse kalmadığı halde  neden savaşa katılıyorsun sorusuna
 “Bu memleketin bütün çocukları benim çocuklarım, bütün çiçekleri benim çiçeklerim.” Demeciyle vatana bağlılığını  belirtiyor. 
Fatma Seher Erden namıdiğer  “ Kara Fatma"
    savaşa katılmaya yetki kazanmadan önce  Sivas Kongresi devam  ederken Erzurum’dan Sivas'a geçip Atatürk ile bir görüşme yapmıştır.  Aralarında geçen konuşmada,   Atatürk'ün 
-Ateşten, savaştan korkmaz mısın kadın?  Sözüne karşılık Fatma Seher Hanımın  elindeki eşinin silahını göstererek
 “ Eşimi kaybettim, Savaş benim için düğün alayıdır paşam.” Sözleri üzerine  Atatürk, gözü karalığına dikkat çekerek 
 Fatma Seher Hanıma  “Kara Fatma"  ismini vermiştir. Ve eklemiştir “Keşke bütün kadınlarımız senin gibi olsalardı.”  

Ne güzel belirtmiş  Atatürk değil mi, keşke bütün kadınlarımız  Fatma Seher ve  diğer kahraman kadınların gölgesini yansıtabilse.   Onları tanıyıp onları örnek alabilse.
Oysa   Kadınlarımız erkeklerin gölgesinde yaşamaya mecbur bırakılıp, eğitimleri yarım bırakıldı. Kocanın parası varsa çalışmasına gerek yok denildi.
Yıllarca elinin hamuruyla karışma diye diye, Kadını bir çok meslek grubundan soyutladılar,  cinsiyetçiliği  ön plana çıkararak  toplum yapısını  “Erkek egemen” olarak değiştirdiler  Ve  bunu bize  çok güzel benimsettiler.
Fatma Seher gibi kadınlar sadece eskilerde mi kaldı Peki?
 Aslında Kadın hep aynı kadındı;  fakat günümüz toplum yapısında bu değişti ,  onları sindirdikçe sindirdiler, sonrada öldürdüler...
 Birer İsim kalıyor öldürülen  her kadının  ardında.
 Bize ise   sadece eski kahramanlıklarla yetinmek kalıyor. 

Nitekim  öldürülmek tercih olmadığı gibi bir şeyleri değiştirmek sizin ellerinizde.
Güç sizsiniz!  gölgenize sinip gücünüzü kaybetmeyin...

                                                                           Sevda Yalçın