Bir Çocuğun Hikayesi ; 

       

     Gözlerimi açtığım an hayata , başladı asıl hikayem. Emekleyerek attım adımlarımı koşmaya  bile herkesten geç başladım dişlerimi bile geç çıkardım.Yaşıtlarım koşar oynarken , ben yürürken bile yoruluyordum dizlerim ağrıyordu , hele ki bazı zamanlar nefes nefese kalıyordum.O andan itibaren anladım hastaneler artık benim yuvam  olmuştu , hasta yakınları da ailem , doktorlar ise arkadaşım , abim gibi olmuşlardı.  

       

      KBY konuldu tanı , bilmezdim KBY neydi , meğerse gençliğimi , çocukluğumu elimden alacak bir hastalık ''Kronik Böbrek Yetmezliği'' ardından diyaliz adı verilen başım da bir makine, küçücük kollarım da iğneler , gözlerimde o ilk günün korkusu ve gözyaşları ve suya hasret koca bir yıl.  Annemi hatırlarım da benden gizli balık alırlardı çünkü bazı besinler yasaktı.Hayatı kısıtlayarak yaşamak vardı ve derdi veren ALLAH bir gün şifasını da verecek diyerek sabır ederek dayanmak , güzel günleri beklemek vardı. Hiç kimse anlayamazdı sizi, ön yargılarla yaklaşanlar olurdu içinize kapanık  gözü yaşlı bir çocuk genç adam olmuştu fakat imtihan savaşı bitmedi. Hayat o kadar acımasızdı ki hem hastalık ,  hem hayat savaşı verdi. Sabır'ı ile inancı ile kimseye aldırış etmese de üzülürdü gece çökerdi genç delikanlı duvarlara bakıp hıçkıra hıçkıra ağlardı. Bir gün diyalizden nakil olup kurtulduğunu hayal ederek uykuya dalardı..

Organ bağışına ''EVET'' demek bir gencimizin bir yavrumuzun daha diyalizden kurtulması demek. Ülkemizde organ bağışı yaparak ve bu sayıyı attırarak nice çocuğumuza umut ışığı olmak demek.. Fidanların toprağa ekilip üstüne bir yudum su vermek demek lütfen organ bağışına destek olalım. Ülkemiz de son diyaliz hastası kalana denk bu savaşa birlikte birlik beraberlik olarak çocuk, genç, yaşlı bu hastalığın pençesinden kurtaralım. 


ORGAN BAĞIŞI HAYAT KURTARIR 
VESİLE OL SENDE BİR CAN KURTAR