Hasta Adam ve Ruh Üfleyen Kız
Çok yorulmuştum billahi çok
Öleceksin dediler, dedim olmaz yok
Ben bir kız var dedilerdi onu isterim
Gönül tellerine iki dokunup giden
Varın seslenin ona haydi dedim
Kızımız geldi böyle telaş içinde
Dedi bir hasta var imiş söyleyin nerede
Gösterdiler ona beklediğim yeri
Koşa koşa geldi girdi içeri
Dedi aman efendim siz yaşıyorsunuz
Öyleyse beni neden çağırdınız
Hayat üflemektir yegâne görevim
Ben görevimi yapar yoluma giderim
Bağlanamam suçtur bizde günahtır
Bizde yalnız geçici saadet mubahtır
Dedim ben görevin nedir bilirim
Sen sağ iken de bende kal isterim
Kızdı sen beni gönül eğlemeye çağırdın
Kandırdın, ölüyorum diye bağırdın
Madem benim görevimi bilirdiniz
Beni neden yüce Yaradan'dan istettiniz
Dedim, illa beklemek mi lazımdır ölümü
Ben ölsem kim bilecek arzumu gönlümü
Ben yaşar iken de seni yanımda isterim
Sen var isen olmaz derdim bilirim
Dedi tekrar ben yalnızca hayat üflerim
Ona da sadece mazlumlara gelirim
Kim dertliyse, kim ayrı ise eşinden
Ben yalnızca onu teselli ederim
Sanma ki bizim kalbimiz yoktur sevmeyiz
Sizden dinle dinle elbet aşkı öğrenmişiz
Kalbin durmamışsa heyhat, uğraşma boşa
Biz bir daha yanınıza bile gelmeyiz
Böyle dedi giderken ruhumun ilacı
Bir bakış fırlattı sadece acı acı
Diyemedim sebebi oydu ızdırabımın
Kalbimin sadece oydu ihtiyacı
El salladım ardından ama bak ölüyorum
Ölüyorum koşarak geliyor bak görüyorum
Geri gidecekse söyleyin beni var etmesin
Yok olayım, yeter ki yalandan sevmesin
Bu yazıya ilk yorumu siz yazın.