Bu duruma daha uygun bir tabir var mı bilemiyorum. Ama ilk aklıma geleni budur.

- Düne kadar AKP'lilere yumurta atılmasını "çocukça" bulanlar, bugün "Muhteşem Yüzyıl" dizisini protesto etmek için televizyon kanalının kapısına dayandılar.

- Şehit haberleri geldiğinde koltuklarından kıpırdamayanlar, mitinglerde adı sanı duyulmayanlar söz konusu Osmanlı olunca ayaklanmaya başladılar.

- "Putları Kırıyoruz" geleneğinin son halkaları, söz konusu kendi "putları" olunca ecdattan, değerden, lidere saygıdan bahsetmeye başladılar.

- Bizden Kanuni'ye saygı duymamızı bekleyenler, aynı saygıyı Atatürk'e göstermemelerine "ecdat" saymamalarına rağmen bizden tüm Osmanlı'yı ecdat saymamızı beklediler.

Bugün tüm Türkiye Cumhurbaşkanlarını "değer" olarak kabul edemeyeceğimiz gibi Osmanlı'nın da tüm hükümdarlarını değer kabul edemeyiz. Lakin Bence dizi protestosu bahanesiyle "Kutsalıma dokunma ha!" tehdidiyle yürüyenlerin asıl kuyruk acısı şudur; Bugün Osmanlı diye yürüyenlerin, Diyarbakır'da Atatürk heykeli yandığında sokağa yalnızca ekmek almak için çıktığını biliyoruz. Aynı cümle içinde "Bediüzzaman Hazretleri ve Mustafa Kemal" diyebilenlerin, ağzına Atatürk sözcüğünü almaktan korkanların, içten içe, sahte isimlerle Atatürk'e hangi iftiraları attığını biliyoruz. Kimse kendini kandırmasın. Bu amcalar ya da bunların müritleri Atatürk hakkında neler derdi, yazmaya lüzum yok. Madde madde belirtince anlaşılacaktır.

- Düne kadar Atatürk'ün soyu hakkında olur olmaz sözler söyleyenlerin, "ecdat" dediklerinin "valide"lerinin kim olduğunu millet görmeye başladı.

- Düne kadar "içkiye düşkün" diyerek alttan alta sarhoşluk propagandası yapanların, "ecdat"larının bazılarının "içkiye düşkünlüğü" dillenmeye başlandı.

- Düne kadar kadınlar ile ilgili saçma iddiaları gerçekmiş gibi sunanların, "ecdat" kabul ettiklerinin kadınlarla harem hayatı izlenmeye başlandı.

İşte kuyruk acısı bundandır. Dikkat ediyorsanız, kuyruk acısı çekenler için "öğrendiler" tabirini kullanmadım. Çünkü zaten bütün bunları senden benden daha iyi biliyorlardı.