O, üç satırı esirger senden Sen destanını yazarsın sayfalarca Kaçar gibi uzaklaşır olduğun yerden Avunursun çocuk hislerle, ahmakça Tesadüf değil, kısmet desen ilgisi yok Be şair eskisi! Hiç mi düşünmezsin, yok Kendin yazdığın bu oyunu Kendi ellerinle bitirdin Dram dedin, sergin duygunu Lakin bir tek sen ağlayabildin Emir verecektin yüz binlere Şimdi bekliyorsun Bir güzelden buyruk Be aptal şair eskisi! Şiirin de savruk Karakterin de savruk!