Bir heykel misali, ben diyeyim ki put Konuşuyor bana "sakın sevme beni unut" Işıksız kalmış, solmuş bir tunç anıt Kimse duymaz sesini, duyurmaz bir başkasına "Çok dostum var diyorlar, aslında hepsi oyuncak Bir adam göster, omzuna baş koyacak Herkes giderken o yanımda kalacak" Ben diyorum, varım bu hayat kavgasına "Sen" diyor, "Sen ölümlü bir insan Olur mu hiç, senle beni yan yana koysan Sen göçer gider, ben ardında kalırsam Paslanır ruhum, giderim yok pahasına" Bırakmam ki seni, sen varsan ben de varım Desem bile yüz çevirir, boynu bükük kalırım Bırakırsan beni, inan her gün ağlarım "Varken de ağlıyorsun, dön haline baksana" "Sen bir ülkü adamı, ben tunçtan bir heykel Az göründü gözüne, aslında çoktur engel Bir gün acısam desem bile sana "Gel" Gelemezsin, ruhun koşar Tanrı Dağı'na"