Vatan, uğrunda ölünen ve ölünmesi gereken bir topraktır. İnsanların huzur ve barış içinde yaşadığı, birlik ve beraberlik halinde olduğu coğrafyalar, huzur dolu coğrafyalardır.

Vatan bir bağımsızlıktır. Bağımsızlığın korunması ve sınırlarının belli olması gerekir. Bu nedenle vatan müdafaa edilmesi gereken somut bir değerdir.

Vatan uğrunda ölünen topraktır. Vatanımız bizim her şeyimizdir. Vatansız yaşamamız mümkün değildir. Böyle bir şey düşünülemez. Vatan sevgisi, imandandır. Din, nesil, namus ve mal güvenliği için vatanımızı müdafaa etmeli ve devletimize sahip çıkmalıyız.

Vatansız biri olarak yaşamak dünyanın en zor şeyidir. Vatana sahip olmak özgür olmaktır. Bir bayrak altında mutlu bir şekilde yaşamak tıpkı sağlıklı yaşamak gibi değerlidir. Dinin, namusun ve neslin korunması kadar değerli bir şey yoktur. Bu nedenle vatana ait sorumlulukların yerine getirilmesi gerekir.

Sınıf öğretmeni olarak geldiğim Kızılhasan Köyü'nde öğrencilerimin en büyük hayali ufak bir kütüphaneydi.İçerisinde merak ettikleri terimler hakkında bilgi alabilecekleri, yeni yeni bir devrim ruhuyla hareket etmek istiyorlardı...
Köydeki çoğu öğrencinin kalem tutmaya başlamasından sonra her geçen gün gelişmeleri kendi terimleriyle belirtmesi beni mutlu ediyordu.Gelişime kapalı, katı ve taş duvar bir sistem olmayacaktı.Buna izin vermeyeceğime dair kendime sözler vermiştim.
Onlara ilk olarak şehirden top getirdim.Koca okula sadece iki top.Ve onların bu topları gördüklerinde gözlerinde beliren mutlu gülümseyi sizlere anlatamam...
Her öğrendiklerini en iyi şekilde dışarıya yansıtıyorlardı.Hatta Ali'nin futbol yıldızı olacağına inanmıştım.Ayağını öyle iyi kullanıyordu ki hayretler içerisinde kalmıştım.Daha sonra Yusuf'un uzaktan kumandalı araba olan eski oyuncağının kırılması üzerine onun motorunu çıkartıp bir icat yapması(mini vantilatör) gözlerimi doldurmuştu.Erkeklerin ders-dışı faaliyetlerde kızların ise ders içinde başarılı olması; gerçek bir hayat dokunuşu olarak benim kariyerimdeki en mükemmel başarı olacaktır.
Sem'a'yı süsleyen bu temiz yürekli çocuklar, dünyanın devam etmesini sağlıyor bence.Belki bundandır her sabah Güneş yüzümüze gülüyor, Ay' da gecenin karanlığını aydınlatıyor..
Kitaplar çocukların ufkunu açıyordu.Bu görülebilir bir belirtiyle geliyordu.Hayatlarında o sinsi ruh çalan para yoktu.Mutluluklarını buna borçlulardı belkide.Biz yetişkin bireylerin pis yaşantılarını çocuklarla temizlememiz gerektiğine inanıyorum..
Sınıfımla yaptığımız faaliyetler kısa sürede tüm şehirde duyuldu.Köyden bizi şehir hayatında takdire şayan yapan ise hiç şüphesiz yaptığımız devrim ve nitelikleriydi..
Çocukların anneleriyle sarıldığı fotoğrafları sınıfımın ilk panosuna astım.Böylece hem manevi alanda hem de nitelik itibariyle doluyorlardı.Hepsi annesini o küçük hayatlarının büyük duygularıyla seviyordu.Anne sevgisini tatmadığımdandır belki de benim bu derece önemsemem bu konuyu.Onları annelerine yaklaştırmak için bir sürü çabam...

O sabahta o küçük öğretmenevi'nden çıkıp okula doğru gidiyordum.Bugün çocuklara sosyal hayatın üzerimizdeki etkisini anlatacaktım ki okulun önünde bir kalabalık! Jandarma, ambulans... Büşra'nın annesi çığlıklarla ağlıyor.Bütün velilerimiz bu dünyaya sitem ediyor.Yaklaşıp ne olduğunu sorduğumda Büşra'nın intihar haberini aldım..
Başımdan kaynar sular döküldü.Ölmek istedim oracıkta.Ne olur da o çok çalışkan, yazar olacağına inandığım Büşra intihar eder? Hangi unsurlardan etkilenir de o çok sevdiği ailesini terk eder?
Araştırmaya başladım.Büşra'nın hergün yazdığı günlüğünü en ince detayına kadar araştırmaya başladım.Genelinde şöyle şeyler yazıyordu:
"Hüseyin beni çok seviyor. Onunla evleneceğim... Bugün bana papatya verdi... Biliyor musun, Hüseyin beni öptü. Benimle bir şeyler yapmak istedi..."
Bu köydeki tek Hüseyin'in askerden yeni gelmiş olan, bakkalın oğlu Hüseyin karaktersiziydi.Bu düşünceleri bitirmek için yadigar silahı elime aldım.O savunma gücü olmayan küçücük yavrumuza tecavüz eden bu insan-dışı varlıklarla yaşamak istemiyordum.Koşa koşa bakkala gittim.Pişmanlıkla olayları izlerken yakaladım ve oracıkta indirdim onu.Onun ölümünü görmenin beni sevindirmesi kadar Büşra'nın ölümü de beni bir boşluk beklediğini belirtiyordu.Büyük bir boşluk...
Hapishaneye geldim sonra, ama mutlulukla geldim.Önceden çocuklarımın sağladığı sıcaklığı şimdi soba sağlıyor.Hiç garipsemedim.Aklımda tek bir şey kaldı, o da çocuklarım...
Bütün tecavüzcüleri öldürecek kadar ömrüm olsa da hepsini öldürsem ümitleriyle yaşıyorum.
Diyerek ifademin sonuna geldim Memur Bey, adalete güvenim tamdır.Vicdanımda bir o kadar rahat...

Evrime karşı olmak ya da evrime düşman olmak bilimsel ya da mantıksal bir nedenle değil genelde cehaletten; dini inanç açısından ise; dini inanç baskısından, zorlamasından ve korkusundandır çünkü dinin inançlar dünyayı ve insanı bir ilahın yaratdığını(yarattığını), ve doğrudan insan olarak yaratdığını ileri sürerler. Dini inançlara göre de ilaha karşı gelmek ilah tarafından cezalandırılmak demektir. Yani evrimi savunmak özgürlüktür ancak evrime karşı olmak dini inançtan değil de cehaletten olsa da özgür olmamaktır yani evrimcilik özgürlüktür, evrim karşıtlığı ya da düşmanlığı özgürlük değildir çünkü özgürlük mantık ile, mantık özgürlüğü ile olur öncelikle. Yani dini inançlılar insanın evrimine tanık da olsalar evrime karşı olmak, evrime karşı çıkmak zorundadırlar çünkü yoksa ilahları onları cezalandıracaktır.

Son zamanlarda; evrimin dini inança(inanca), dini inançlı olmaya zıt bir şey olmadığı yönünde sav ortayaatılmıştır(ortaya atılmıştır) bazı dini inançlılarca ki içlerinde akademisyenler, bilimciler de vardır ki onlar da sözde akademisyenler, sözde bilimcilerdir çünkü gerçek, doğru bilim bilimdışılıklara inanmaz; işte bu durum evrimi yalnızca nicelik olarak anlayan yanlış mantığın ürünüdür.

Evrimciler de, evrim karşıtıları(karşıtları)/düşmanları da sanıyorlar ki evrim yalnızca bir niceliktir, yalnızca nicel bir durumdur; ve sanılıyor ki kanıtlanması da yalnızca somut kanıtlara bağlıdır.

Hayır; evrim mantıkla yani somut kanıtsız da kanıtlanabilir; ve evrimin temel özelliği de somut değil soyut olmasıdır zaten.

Evrim konusunda; ileri sürülmüş savları da ‘Evrime kanıt savım’ olarak yazıyorum çünkü benim o savlara yaklaşımım farklıdır.

Bu konudan olarak evrime bir kanıtım da insan erkekinde(erkeğinde) memelerin olmasıdır.

Eğer bir ilah var olsaydı; hem insan erkekini(erkeğini) insan dişisi gibi memeli, meme uçulu(uculu) yaratmazdı; hem de durumun böyle olmasına karşı olurdu çünkü bu durum insan erkekine dişilik organı yani vagina takmak gibi birşeydir.

Yani mantık olarak bir gerçek ki eğer bir ilah var olsaydı; insan erkekinde meme asla olmazdı. Bu durumda demek ki evrim savı doğrudur, gerçektir.

Evrim nicelikten önce nitel mantıktır ki bu durum insan beyinini(beynini) de yaratmıştır yoksa insan insna bedenli ancak hayvan beyinli, hayvan kafalı, hayvan başlı bir şey olurdu.

Evet; evrim sorgulamak, mantık ve cesaret ister; evrim karşıtlığı, düşmanlığı ise boyuneğmek(boyun eğmek), mantıksızlık ve korku.

Necdet Gürçiftçi

Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge

İnternette yayınlandığı zaman: 27.4.19/02.32

Her zaman derim; dil ne bir halkın üretimidir yalnızca ne de bir rastlantıdır. Dil; en son biçiminde, bilimsel açıdan ancak dil felsefesi, dil bilimi, dil mantığı, dil matematiği ile üretilmişse, türetilmişse, oluşturulmuşsa, yaratılmışsa gerçek bir dil olur yoksa simya ile kimya arasındaki fark gibi bir fark içinde kalır gerçek dil ile.

Ğ yani 'yumuşak g' bir harf midir? Bence değildir çünkü bir harf bir sözcüğün başında da, sonunda da, ortasında da yani her yerinde yer alabilmelidir oysa Ğ(ğ) hiçbir sözcüğün başında yer alamıyor. Böyle harf olmaz.

Sıfır ise olağan durumda sayıların başında yer almaz; sıfırlı başlayan sayılar ancak kullanım kolaylığı içindir günlük hayatda(hayatta, yaşamda, ömürde) ancak sınırlı bir alanda da olsa matematikde(matematikte) yani bilimde yer alır örneğin 0.5, 0.9, 0.0001  gibi yani ğ'den bir farklılığı vardır yani sayıların heryerlerinde yer alabilir ancak ğ asla sözcüklerin başlarında yer alamıyor, demek ki sıfır bir sayı olsa da ğ bir harf değildir. Demek ki aslında ğ diye bir harf yok; bir başka harfin yanlış yazılış biçimi yani g'nin yani aslında yağ değil yag, bağ değil bag, dağ değil dag, sağ değil sag. Söylemesi zor diye hiçbir sayı matematikten çıkarılmaz ancak g'yi söylemek zor diye neden bazan g, ğ yapılıyor? Bu da dilin bilimsel olmasını önleyen şeylerden biri bence. O zor geliyor, bu zor geliyor diye harfleri silersek ya da değiştirirsek yani keyfi davranırsak dil asla bilimsel olamaz ve asla da insanca, demokrasi içinde, bilimsel, özgür bir dünya kurulamaz. Yani okula gitmek zor geliyor diye çocukların isteklerini yaparsak okulları kapamak gerekir. Yani artık dili felsefel, bilimsel temellere oturtmak gerekir yoksa dünya ne savaşlar biter ne diktatörlükler. Dil basit birşey değildir; dil felsefenin, bilimin ter damlasıdır, emek damlasıdır.

Yani ğ'ye sıfırın altındaki sıfır ya da sıfırın altındaki tek bağımsız, özgün sayı da diyebiliriz.

Necdet Gürçiftçi

İnternetde yayınlandığı zaman: 31.1.15/13.00 (tarihinde 'Ğ VE 0 KURAMIM' adı ile internette yayınlandı).

(Öteki yazılarımı www.siir-defteri.com'da okuyabilirsiniz).