Hiç düşündünüz mü Tanzimat’tan bu tarafa yapılan herhangi bir seçimde Hazreti Ömer aday olsaydı ne kadar oy alırdı diye? Ne oldu, neden sustunuz? Anlaşılan açık bir cevap vermekten korkuyorsunuz. Haksız da sayılmazsınız hani. Sonuçta Hazreti Ömer İslam dünyasında sevilen ve sayılan bir kişi… Üstelik adaletin sembolü olarak görülen bir devlet adamı... Nasıl ki inançlarımız gereği güzellik noktasında Hazreti Yusuf’un eline kimse dökemezse, adalet noktasında da Hazreti Ömer’in üzerine söylenecek söz olamaz. Öyle olmakla birlikte seçimlerde adaylığını koymuş olsaydı ne kadar oy alırdı, merak ediyorum doğrusu. Ne dersiniz sandıktan tek aday olarak çıkar mıydı? Ne oldu uzaklara daldınız birden, bulutlu gözlerle. Bir kuşkunuz mu var? Neden başınızı önünüze eğdiniz, yüzünüzü saklamak istercesine? Sizin gibi ilim irfan sahibi bir seçmen profilinden başkası beklenmez zaten. Ağzınızı açtınız mı mangalda kül bırakmıyorsunuz. Göstere göstere icra ettiğiniz ibadetlerinizi aksatmıyor, ahlak ve namus noktasında tavizsiz tutumunuzda abartı düzeyinde ısrar ediyorsunuz. Birbirinizi yakın markaja alarak bulunduğunuz muhitte ahlak ve namus noktasında en ufak bir sapmaya dahi izin vermiyorsunuz. Ticarette alın teri ve helal kazanç hususunda verdiğiniz öğüt ve dersler gerçekten göz yaşartıcı cinsten. Dolayısıyla böyle bir seçmen kitlesinin oy kullanacağı bir seçimde Hazreti Ömer’in liste başı olmaması için hiçbir sebep olamaz. Lütfen yazımı gülmeden okur musunuz? Ama acaba gerçekten öyle mi? Ya da şöyle diyelim isterseniz, Hazreti Ömer gibi adalet timsali mübarek bir zata kimler oy vermez. ‘Olur mu öyle şey?’ diyorsunuz değil mi? Bakalım ve birlikte görelim, olup olmayacağını. Seçimlerden sonra yaptıkları masrafları karşıladıktan sonra keseyi doldurmak için öncelikle belediye olmak üzere, devlet yatırımlarından ihale adı altında pay kapmak isteyen binlerce işadamı, seçimlerden sonra bilerek yanlışa asla imza atmayacak adalet timsali adayımızı destekler mi? Seçimden sonra kendine layık gördüğü arpalık kapsamındaki idari kadroları parsellemeyi düşünen ve planlarını bu yönde kurgulayan yüz binlerce seçmen seçimlerden sonra ‘İşi ehline veriniz.’ Hadisine uygun atama yapılacağını bilse oy verir mi? Hiç gereği yokken bir önceki dönemde seçim yatırımı olarak açılmış mantar üniversitelerden mezun çocuklarının bütçe dengelerini alt üst etme pahasına mülakat sınavıyla kadroya alınmasını bekleyen yüz binler oy verir mi? Vermezler değil mi? Çünkü Hazreti Ömer böyle bir şeye asla izin vermez. Yine haddini bilmeden ve ayağını yorganına göre uzatmadan harcama yapan ve ortaya çıkan açığı bütçe kaynaklarının olanaksızlıklarına karşın yüksek maaş zamlarıyla kapatmayı bekleyen yüz binlerce işçi, memur seçimden sonra böyle olmayacağını bilse oy verir mi? Seçimden önce çevirdiği arazi parçalarına tapu almayı planlayan binlerce seçmen kamu mallarının talan edilmeyeceğini bilse adalet sembolüne oy verir mi? Ne dersiniz? Sınıfta kalanlar, okuldan atılanlar, devlete vergi borcu takanlar, çeşitli suçlarla hüküm giyenler, askerden kaçanlar, seçimden sonra kendi durumlarını iyileştirmekle birlikte kamu yararına aykırı düzenlemelerin çıkmayacağını bile bile Hazreti Ömer’e oy verir mi? Hep hayır diyorsanız, sandıktan Hazreti Ömer’in kendi oyu dışından başka oy çıkmayacak demektir. Onun için hiç boşuna kendinizi kandırmayın. Seçimlerden sonra beğenmeyip eleştirdiğiniz bütün sorunların yegane sebebi sizsiniz. Size Hazreti Ömer bile gönderilse, bu aymazlıkla hakkını veremezsiniz. Yani attığı her adımda kendi çıkarlarını gözeten seçmenden ne köy olur ne kasaba.

İslam dini terör ve cehalet yolu değil; iman, güzel ahlak, dürüstlük, barış ve ilim yoludur. Ümmetin içinde hurafe hastalığı olsa bile gerçek budur. Dine sonradan giren her bidat dinin içinden sonradan çıkmalıdır. Dinin etrafındaki hurafeler, çiçeği gizleyen dikenli çalı çırpıya benzerler. Dışımızdakilerin sapmalarının nedeni, içimizdeki sapıkları görüp geri dönmeleridir. Gençlerin ateizme, deizme, agnostizme kaymalarının nedeni İslam dinine bulaştırılmak istenen itici hurafelerdir. Ecnebi ateistler, Türk ateistleri dinleseler ateizmden çıkarlar.

*

Yaşarken tövbesini tutmayanı (Nasuh tövbesi etmeyeni), bonuslu geceler kurtarmaz. Günahlardan beraat etmek isteyenler için Kur’an’ın emri Nasuh tövbesidir (Bknz. Tahrim, 8). Kandil, içinde zeytinyağı, gazyağı gibi sıvı bir yakıt ve fitil bulunan kaptan oluşan aydınlatma aracı olduğu için karanlıkta ışık verir. Işığın karşılığı da nur olduğuna göre ve Allah Kur’an’a nur dediğine göre (mesela bknz. Nisa, 174) Kur’an’ın okunduğu her gece kandil gecesidir. Geceyi kadir gecesi yapan Kur’an’ın inmesinin takdiri olduğuna göre yine Kur’an okunan her gece kadir gecesidir. Mevlid, “doğum zamanı” demek olduğuna göre ve biz Müslümanlar Hıristiyanlar gibi doğum günü kutlama geleneğine sahip olmadığımıza göre ve yine Resulullah bizim için her gün doğduğuna göre ona inen Kur’an’ı okuduğumuz her gece mevlid gecesidir. Resulullahı her gün gündem edenlerin “kutlu doğum haftası”na ihtiyacı yoktur. Beraat, bir şeylerden beri (uzak, arınmış, kurtulmuş) olmak demek olduğu için istediğiniz gecenizi beraat gecesi yapabilirsiniz. Bu sizin elinizde. Yükseğe çıkma anlamındaki “uruc” sözcüğünden türetilen miraç da ancak Kur’an’ın okunup yaşanmasıyla gerçekleşir. “Reğabe” kelimesinden türeyen “reğibe”nin çoğulu olan “regaib” ise rağbet edilen şey demek olduğuna göre Kur’an’a rağbet ettiğimiz ger gece regaib gecesidir. Üç ayın değil, Kur’an’la geçen on iki ayın fazileti var…

*

Yahudilerin hurafe bulaştırdığı mübarek geceler geçirdik… Resulullahın hiç kutlamadığı mübarek aylar yaşadık… Geldiğimiz son noktaya bakılırsa bu gidişat hurafeci Yahudilere daha çok yaramıştır…

*

Nisan 2018’de Fransa’nın Müslümanlara yaptığı “Kur’an’daki Ayetleri Değiştirin” çağrısını fırsata çevirip onlara Kur’an’ı tebliğ ederek daha doğru anlamalarını sağlayabilirdik. Allah’ın kitabı İncil’i değiştirenlere, Allah’ın kitabı Kur’an’ın değişemeyeceğini ve değişmediğini öğretmek için büyük bir fırsatı kaçırdık.

*

Yahudiler ve Hıristiyanlar dinlerini “ayetlerle” değil, “rivayetlerle” bozdular. Şirki “en büyük problem” göremeyen, içinde olduğundan göremez… Duada Allah bile seni direkt muhatab alırken, sana ne oluyor da aracıları muhatab alıyorsun? Aracı kul ve kuruluşlar değil; akıl, Kur’an, dua, tasadduk, nüsuk, dürüstlük, adalet, iyilik, irfan, cihad, tevazu, hoşgörü gibi Allah’a yaklaşma vesileleri arayın.

*

Her cemaat ve tarikat bağlılarını tanısın diye farklı şekle sokar ama hepsi de o şekle “sünnet” der; sünnet taklit değil, takiptir.

*

Hıristiyanlar İsa’yı sevmedikleri için değil, aşırı sevdikleri için saptılar. Yahudiler Musa’yı sevmedikleri için değil, aşırı sevdikleri için saptılar. Hıristiyanlar İsa’yı sevmedikleri için değil, aşırı sevdikleri için ona “Allah’ın oğlu” dediler. Yahudiler Musa’yı sevmedikleri için değil, aşırı sevdikleri için ilk yaratılan insanın Musa olduğunu söylediler. Hıristiyanlar İsa’yı sevmedikleri için değil, aşırı sevdikleri için ilk yaratılan insanın İsa olduğunu söylediler. Müslümanların bile bir kısmı farkında olmadan Resulullahı Allah’a ortak koşmakta ve onun ilk yaratılan insan olduğunu söylemektedir.

*

Kur’an’da hala hiç duymadığın bir ayet varsa, meraksızlığını sorgula…Kur’an! Kur’an! Kur’an! Sen canım, ciğerim, hayatım, ruhum, nefesim, dünyam, nurum, huzurum, neşem, her şeyim… Biatiniz Kur’an, iktidanız sünnet, intisabınız İslam olsun… İnsanların kirlerini ayetlerden başka hiçbir öğüt temizleyemez.

*

Vız gelir müebbet hapis yatsam zindanda…

Gülistandır; yeter ki Kur’an olsun yanımda…

*

Bazen iyi bazen kötü olan biri, bazen temiz bazen kirli ayakla yıkanmadan kullanılan bir çorap gibi etrafa kötü koku verir. Tevbe ise yıkayınca o çoraptan pisliklerin atılması gibi kalpten pisliklerin atılmasıdır. O halde “bazen” değil, “her zaman” olmak için tevbe et ve tut.

*

Fakir ve mütevazı veya zengin ama cömert olan ve toplum arasında sıradan yaşayan şehid olmaya hazır göbeksiz bir âlim tanıyor musunuz?

*

Yakın Doğu’muz çoluk çocuk her gece kan ağlarken sözüm ona âlim(!)lerimizin çözüm konusunda fikir birliği bile yok. Müslümanların bölünmesinden, bencilliğinden, mantık ve hesap hatasından dolayı yıllardır hala Yakın Doğu kan ağlıyor. Dikkat! İslam dini Müslümanları birleştirdiği halde, İslami görünen bir topluluk bölüyorsa, bunu İslamdışı odaklar istemiştir. Müslümanların çoğunun vaziyeti iyi değilse, çoğunluğun görüşü de iyi değildir. Osmanlının zayıflamasıyla kurulan sonradan türedi bir tarikat ve cemaati dış güçler kurmuştur. Bir kimse Kur’an’a ne kadar yakın ise iç ve dış düşmanların tuzağına o kadar uzaktır.

*

Siyonizmin kustuğu “teşkilat kurduğu”dur; siyonizmin sustuğu “teşkilat kurdurduğu”dur. Bir cemaat yahut tarikatın siyonizmle ne kadar başı belada ise, o kadar hakka uygundur… Siyonizm Müslümanları çeşitli isimler altında gruplara böler; böylece onları liderleriyle kontrol edebilir.

*

Müslümanların en büyük birinci problemi Allah’ın kulunu ona ortak koşmaktır. Müslümanların en büyük ikinci problemi İslam dininin cehalet ve terörle anılmasıdır. Müslümanların en büyük üçüncü problemi güçlü bir İslam birliğinin gerçekleşememesidir.

*

Allah kısasta hayır olduğunu bildiriyor. Kısas neden uygulanmıyor? İnandırıcı gelmediği için mi? Kısasa kısas, mazlum, yetim, öksüz, dul, evlat acısı bırakandan “intikam” almak demektir. Kısasa kısas’ın cezasını mazlumlarla beraber kesmek isterdim. Hayvanları hunharca öldüren hayvanlaşmış insanlara da kısas isterdim. Devletler kısas’ta öldürme var, ölüm var diye kısas’ı reddediyorlar ama Bakara 179’da kısas’ta hayat vardır.

*

Müslümanların çoğu neden dini metotlu bir şekilde hakkıyla öğrenmeden herkese öğretmeye kalkar? Cahilin bildikleri bilmediklerinden çoktur; âlimin bilmedikleri bildiklerinden çoktur. Arabca bilmek dini doğru anlamanın sebebi ise Vehhabiler kadar Arabca bilemezsin, ama lafı gelince onlara sapık dersin. Din dahi her şeyi doğru anlamanın yolu: “Metodlu düşünmek!” Gerçek dine de dinin gerçeğine de “metodlu düşünmek” ulaştırır. İşte tüm çağların problemi: “Metodsuz düşünmek.”

*

İlim “din adamları sınıfı”nın yitik malı değildir; “müminin yitik malıdır”; İslam’da “din(in) adamı” ruhbanlığı yoktur; “adamın dini” vardır.

*

Mümin ruhludur, ölse de hayattadır; kâfir ruhsuzdur, yaşasa da ölüdür. Ölüyü gömmekle ölümün çirkin yüzünü saklarsınız. Allah’a çağıran teslim olmuş canlı ol; kula çağıran teslim olmuş meyyit olma.

 

Not: Bu makale, dini konularda bir olay yaşadığımda ihtiyaca binaen içimde doğan ilham ile söylenmiş sözleri ihtiva etmektedir.

http://www.bizimyaka.com/yazar-93487-Dini-Aforizmalarim

Güçleriniz yalnızca somut olarak size bahşedilmemiştir.Somut güçlerinizden daha güçlü olan soyut kuvvetleriniz vardır.Bunlar görünmezler, dokunulamazlar ama var olduklarından kimliğiniz kadar eminsinizdir.Ve bu gücü yenmenin tek ve kesin bir yolu vardır ki çok acı olan ölümdür.Manevi güçlerinizi reddettiğiniz anda zaten ölmüş olan beyin fonksiyonlarınız, üzerine psikolojinizi de reddetmeniz dolayısıyla beden olarak endekslendirilmiş tüm fonksiyonlarınız çöküşe geçer.

Çanakkale Savaşı’nda her zaman olduğu gibi Allah’ın gücüne güvenen Türk Ordusu, hiç çekinmeden ‘’Yenilmez (!)’’ olarak adlandırdıkları donanmaların karşısına çıktı.Evet, onların ordu güçleri bizlerden kat kat daha iyi gözüküyordu fakat aynı İngilizler, savaşı kaybettiklerinde; savaşı neden kaybettiklerini  Bay Churcill’e sorarlar.O da sinirli bir şekilde cevap verir:’’Biz orada Türklerle savaşmadık, Allah ile savaştık!’’ Der.İşte Churcill davasını o gün anlamıştır.Ve geride kalan İngilizlere davaları hakkında büyük bir örneği yaşayarak göstermiştir…

Ve dün Yeni Zelanda katliamını gerçekleştiren o vicdansız, zalim kişide aynen bunun için camii’ye saldırdı.Çünkü Allah’a savaş açmak; ona sımsıkı inanan Müslümanlara kıymaktan geçer.Ya da onları uyutup, ellerinden dinlerini, inançlarını, maneviyatlarını ve tarihlerini almaktan geçer!

Bizim davamızın örneği yok mu ki, bizler böyle bir inanç maskesi altında inançsızlarla beraber olduk? Saflarımızı asla bizden olmayacak; ama bizden görünenlerle doldurduk.

Bizlerin en büyük örneği peygamber olmasına rağmen binlerce saldırıya maruz kalan ve yine de merhamet yolundan asla vazgeçmeyen Hz.Muhammed’tir.Onun ışığında devam eden bir İmparatorluk olan Osmanlı İmparatorluğu neden bu kadar uzun yıllar ayakta kaldı? Ya da Çanakkale, Çanakkale…

Dönemin Başbakanı Turgut Özal, zamanında gerçekleşmiş bir olayı şöyle anlatır:

Japon eğitim uzmanları gelmiş ve ülkemizin eğitim sistemini incelemiş; Sayın Özal’ın bürokratlarının da hazır bulunduğu bir ortamda raporlarını sunmuş ve sonuç olarak şunu söylemişlerdi:Sizin eğitim sisteminizde milli ruh yok! Turgut Özal’ın nasıl? Sorusu üzerine devam eder:Biz Japonya’da okula başlayacak çocuklarımıza milli ruh şoklaması yaparız.Onları önce toplu halde hızlı trene bindirir, dev fabrikalarımızı; teknoloji merkezlerimizi gezdirir ve ülkemizin gücünü gösteririz.Sonra da bu çocukları alır Hiroşima ve Nagazaki’ye götürür, orada atom bombası atılan ve yıllardır ot dahi bitmeyen alanları gösteririz ve deriz ki ‘’Eğer çalışmaz, bilinçlenmez ve az önce gördüğünüz teknolojiye sahip olmak için çalışmazsanız sonunuz böyle olur.’’ Bürokratlardan biri atılır:Ama bizim Hiroşima’mız yok ki!? Japon uzman  cevap verir: Sizin Çanakkale’niz on Hiroşima eder! …

Bakın bizim dedelerimiz bir Cihan İmparatorluğu olduklarında; onların dedeleri bir hayalin peşinde bile değillerdi.Lakin davalarına inandıkları için ve çalışmadıklarında olacakları gördükleri için bugün bu haldeler.Bir de Cihan İmparatorluğu’nun torunlarına bakın.Hangimiz dedelerimizin sürdüğü hayatı tamamıyla yerine getirebiliyor? Attığımız adımların sadece kendimiz için değil, ‘’Ümmetin kalkınmasını sağlayacak ülke’’ denilen Türkiye için, maneviyatımız; dinimiz için attığımızı biliyor.Benim sormaktan çekindiğim bir soru ama ‘’ Bir Çanakkale daha mı yaşanması gerekiyor?’’.Ve bizler gözlerimizi ne zaman etrafımıza döndüreceğiz? Ne zaman başımızı kaldırıp Kudüs’ten, Myanmar’dan, Sudan’dan, Afrika’dan ve en yakınımızdaki Suriye’den ders alacağız.Onların dertleri belli; Allah’a savaş açmak.Seni de istiyorlar aralarına! Ya bugün onlarla beraber olacaksın, ya da Müslümanların safında sapasağlam duracaksın ve zulmün karşısında bir kaya gibi olacaksın…

Eğer olmazsan: Ezan’ın da sustururulur.İlah’ına savaş da açılır.Toprakların elinden de alınır! Ve korkarım Türk-İslam devletimizden eser kalmaz.İşte bu yüzden tüm tarihimizi doğru kaynaklardan öğrenecek ve dedelerimizin yaşantılarından kendimize dersler çıkaracağız.Onların attıkları adımları daha sağlamlaştırmak için nefes alacağız.Ve bir gün Allah tarafından hesap sorulacağını asla unutmayacağız.Allah’ın emirlerini tüm dünyaya yayacağız!

2019 martı yerel seçimi yapılıncaya kadar televizyonda haber izlemeyeceğim.

Neden?

Çünkü tarafsız olması, adil olması, düşmanlıktan uzak olması, siyasetten uzak olması; ülkeye alimlik, bilgelik, öğretmenlik yapması gereken bir cumhurbaşkanı yapılan bir kişinin meydanlarda, mitinglerde, üstelik te belediye başkanlığı ve muhtarlık seçimlerinde siyasi particilik yapmasına, siyaset yapmasına; sözlerindeki gerçekdışılıklara, mantıksızlığa ve tutarsızlığa; muhalefete hakaretler bile etmesine; topluma sakinlik yerine öfke saçmasına; ve bir de bunu yaparken isiminin(isminin) yanına 'Akp genel başkanı' yerine 'Cumhurbaşkanı' yazılmasına akılmantık, vicdan, felsefe, bilim, üniversite kavramı, eğitim, ve dini tanımlayan Din hadisileri adına dayanamıyorum, kahroluyorum, üzülüyorum.

'Cumhurbaşkanlı hükümet sistemi' de olsa cumhurbaşkanının kendi siyasi partisine merkez toplantısılarında(toplantılarında) başkanlık yapması olabilirdi ancak meydanlarda, medyada bir cumhurbaşkanı gibi davranması, kendi siyasi partisinin sözcüsü gibi, muhalefetin düşmanı gibi davranmaması gerekirdi.

Anlaşılan ki Akp'nin 'Cumhurbaşkanlı hükümet sistemi' dediği şey yalnızca başbakanlığın değil; cumhurbaşkanlığının da kaldırılması yani cumhurbaşkanlığının da cumhurbaşkanlığı olmaktan çıkarılması imiş; Türkiye'nin Batıyı bile ileriye doğru aşması değil, Ortadoğu'yu bile geriye doğru aşması imiş.

Akp'nin bu halinden; yalnızca demokrasinin, laikliğin, bilimin, akılın, mantığın kemikleri değil dini tanımlayan Din hadisileri'nin yani dinin de kemikleri sızlıyor.

Yerel seçim yapılıncaya kadar haberleri televizyondan değil internetten izlemeye çalışacağım.

Bir bilgeyi üzen bir siyasi parti asla doğru siyasi parti değildir; bir bilgeyi üzen iktidar, hükümet, devlet asla doğru iktidar, hükümet, devlet değildir. Gerçek ki dini tanımlayan Din hadisileri'ne aykırı şeyler doğru değildir. Cengiz han da yaptıkları ile bir Arab alimini bile çok üzmüşdü(üzmüştü).

Gerçek ki 'iktidar' darlıktır; insanlığa felsefe, bilim, ve Din hadisileri ile 'iktigeniş'lik gerekir.

Üzülüyorum çünkü yandaş değil bilgeyim.

Bence en doğrusu, en iyisi tüm dünyada siyaset ve özel sektör yasaklansın; ve ülkeleri de, dünyayı da felsefe, bilim, Din hadisileri, düşünürler(filozoflar), alimler, alimeler, bilgeler yönetsin. Tarihin hükümdarlık aşamasının ikinci aşaması olan siyaset ve özel sektör son bulsun artık.

Gerçekte siyaset te çözüm değil; hiçbir siyasi parti de çözüm değil. Tek çözüm felsefe, bilim, ve Din hadisileri yönetimidir, devletidir, dünyasıdır.

Bir bilge olarak bu yanlış ve kötü hale tepki gösteriyorum.

Dünya ne kadar yalansa; siyaset ve özel sektör de o kadar yalan.

Necdet Gürçiftçi
Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge
İnternette yayınlandığı zaman: 20.3.19/06.50