“Gerçek Kıbrıs Fatihi Erbakan’dır” şeklinde bir başlık düşünürken, Erbakan gibi dünyadaki tüm insanlığa hitab eden evrensel birini sadece Kıbrıs’la sınırlamanın doğru olmayacağını, bunun noksan bir ifade olacağını düşünüp vazgeçtim. Bu Kıbrıs açısından doğruydu. Fakat Türkiye açısından o evrensel bir liderdi. Kıbrıs konusunda o kadar çok saklı gerçekler ve hatta öylesine yanlış bilinen dedikodular vardı ki bir vurgu olması için bu konuyu ele almaya karar verdim. Kıbrıs Harekâtı’nın emrini veren Bülent Ecevit değil, dönemin Başbakan Yardımcısı Prof. Dr. Necmettin Erbakan’dır. Peki, nasıl oluyor da Bülent Ecevit “Kıbrıs Fatih’i” olarak anılıyor?..

1689 Karlofça’dan beri sürekli toprak kaybettikten sonra ilk defa toprak kazanmanın adıdır “Kıbrıs Zaferi”. CHP’liler seçimlerde etkili olsun diye önce “Kıbrıs Fatihi” dediler, sonra yetmedi “Kenya Fatihi” diyerek dağa taşa “Karaoğlan Ecevit” yazdılar. “Asker gemiye bindi mi bir daha inmez” deyip askerle bir araya gelerek bir oldubitti ile emri veren Erbakan şahsına en veciz teşekkürleri hak ettiği halde ayıp değil miydi sırf başbakan idi diye bunda rızası bile olmayan birini “Kıbrıs Fatihi” ilan etmek?.. Erbakan’a haksızlık yapıldı! Kararı Erbakan verdi ama Ecevit parlatıldı! TBMM’de 26 Nisan 1980’de dış politika konulu oturumda Milli Selamet Partisi (MSP) Genel Başkanı sıfatıyla konuşmasının başlarında demişti ki, “İnşaallah şu toplantının sonuna kadar TRT’nin trafoları patlamaz!..” Fakat makam ve maddi kazancın sefasını süren vekiller ağlayacak hallerine gülmüşlerdi. Erbakan Hoca sözlerine şöyle devam etmişti: “… Geçen sefer burada dış politikayı konuşurken, TRT bilahare kendi görüşüne göre özetledi ve bizim çok mühim dış politika konuları hakkındaki görüşlerimizi millete yansıtmak yerine, sadece konuşmanın girişini vererek, onları gözden kaçırmayı tercih etti. Bu noktaya da işaret etmeyi bir vazife sayıyorum; ancak, zaman çok kıymetli olduğu için, hemen ana konuların içerisine girmek mecburiyetindeyiz.” Yani Erbakan Hoca medyadan yana daima mahzun, mahmur, mazlum, mağdur ve masum olmuştur. İşte Kıbrıs konusunda da medya ile arasındaki durum böyledir…

Türkiye’de 1990 Temmuz ve Ağustos’u boyunca yedi sekiz bölümlük “Kıbrıs Belgeseli” yayınlanmıştı. Ben de izledim. Fakat baştan sona Ecevit... Yazıklar olsun! Aslında sonradan çok sempatik de bulduğum Birand’a o zamanlar çok kızmıştım. Belgesel, 20 Temmuz 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı’nı sadece o günkü Hükümet’in iki ortağından birisinin gözüyle anlatmıştı. Hem de Harekâta kararı Hükümetin ortağı MSP ve onun lideri Başbakan Yardımcısı Prof. Dr. Necmettin Erbakan verdiği halde. Belgeselin Yönetmeni Mehmet Ali Birand, Erbakan’la tam bir saatlik televizyon röportajı yaptığı halde sadece 3 dakikası yayınlanmıştı. Şimdi bu hak mıydı? Gazetecilik bu muydu? Gazetecilik özgür olsa ne olur adil olmadıktan sonra? MSP, Kıbrıs Barış Harekâtı’nın fiilen başlamasında en önemli tarihi rolü oynamıştı.

MSP milli duygularla harekâta kararlıydı. Hatta Peygamberimizin Halası Ümmü Haram’ın türbesinin Larnaka’da bulunması bile bu kararlılıkta etkiliydi. Fakat başta Ecevit olmak üzere diğer parti liderleri her ne kadar harekâtın yapılmasını arzu ediyorlardıysa da tereddütlerinden dolayı MSP kadar ısrarlı ve kararlı değildiler. Deniz Baykal bu müzakerelerin bizzat şahidiydi. Ecevit kesin bir emir vermekten çekiniyordu. Ecevit Afyon’a gittikten sonra MSP acilen Genel İdare Kurulu toplantısı yaptı ve müdahale kararı kesinleşti. MSP, “Garantör devlet isek vazifemizi yapalım” diyordu.

O ana kadar henüz çıkartma emrini kesin olarak veren olmamıştı. Çünkü daha Ecevit İngiltere’ye gidecekti ve durumu değerlendirmesi epey zaman alacaktı. İngilizlerin ne diyeceği belli değildi. Onların kararlarını bile önemseyen Ecevit hiçbir zaman kesin emir veremedi. MSP, Milli Güvenlik Kurulu’nda konuyu konuştu. Ecevit, Afyon’da iken MSP kendi Genel İdare Kurulu toplantısını yaparken mutlaka müdahale etmenin gerektiği kanaatine varıldı. Milli Güvenlik Kurulu’nda da MSP kanadı olarak daima “Bir an evvel müdahale edilmelidir” dediler. Halk Partisi’nin önemli bir kısmı “Bu macera olur, sakın ha böyle bir şey yapılmasın, edilmesin” dediği için zaman kaybediliyordu. Bir güç içerden bizi oyalamak istiyordu…

Erbakan, bir grup MSP’li, Genelkurmay Başkanı Semih Sancar ve Kuvvet Komutanları merasimle Ecevit’i Londra’ya uğurladıktan sonra bir durum müzakeresi yapmak üzere bir odaya çekilip Kıbrıs konulu kritik bir toplantı yaptılar. Başbakan Yardımcısı Erbakan “Şimdi Ecevit İngiltere’ye gidiyor, durum nedir?” diye sorduğunda, komutanlar “Siz şimdi Başbakan vekilisiniz. Bizim şu anda dahi önemli bazı hususlarda nasıl hareket edeceğimizin bize bildirilmesine ihtiyacımız vardır” dediler. Kaybedilecek zamanlarının olmadığı anlaşıldı. Duruma bakılırsa Sampson, Ada’da ihtilal yaptığı halde herkes onu hemen kabul etmediğinden Makarios taraftarları ile Sampson arasında çeşitli yerlerde silahlı mücadeleler vardı. Erbakan ve kuvvet komutanları, “Bu durumdan nasıl yararlanırız?” diye istişare yaptılar. Erbakan bir an evvel çıkartmanın yapılmasını dillendirince Kuvvet Komutanlarının da aynı fikirde olduğunu gördü. Komutanlar, “Bunun böyle olması için bize şimdi emir verilmesi lazım” dediler.

Komutanlar emrin kesin olmasını şöyle vurguladılar: “Bize kesin emir verilmesi lazım. Çünkü bizim askerimiz, ordumuz Kıbrıs olayları tarihinde bugüne kadar iki defa bir nevi düş kırıklığına uğramıştır. Bunlardan bir tanesi İsmet İnönü zamanında “Yükleyin dendi, yükledik”. Sonra arkasından ABD Başkanı Johnson’un mektubu üzerine “Hayır, geri dönün” dediler. Biz götürdük askeri İskenderun’a çıkarttık. Ve böylece bir manevra görüntüsüne büründü yaptığımız iş. Süleyman Demirel zamanında da “Yükleyin dendi, yükledik.” Tekrar bizim topraklarımıza çıkardık. Şimdi bu aynı ordudur. Bugün bu ordunun içerisinde siz bize yükleyin ve yola çıkın derseniz ve ondan sonra da yoldan geriye çevirirseniz, biz artık bu askeri hiçbir zaman hakiki harekâtın yapılacağını inandıramayız. Bunun önemini dikkate alarak ne yapacağız söyleyin…” İşte komutanlarımız bu kadar nettiler. Erbakan sordu, “Şimdi şu anda farz edin ki biz Hükümet olarak bu emri size verdik. En erken ne zaman Girne’ye çıkartma yapacaksınız?”Dediler ki, “Bizim birtakım birliklerimiz ta İskenderun’da, Niğde’de (Komando Birliği vs). Bunları oralara getirip bütün her türlü silahlarıyla beraber gemilerin hepsini yüklemek… Oradan hareket edip Ada’ya gitmek, bütün bunların hepsi en erken Cumartesi günü sabahleyin olabilir. Eğer şimdi bu emir bize kesin olarak verilirse.”

Ecevit gitmeden önce yapılan Bakanlar Kurulu ve Milli Güvenlik Kurulu’nun arkasından MSP de toplantısını yaptı. Halk Partisi’nin bir kısmı MSP’yi destekledi. Bir kısmı ise “Bu macera olur, sakın böyle bir şey yapılmasın bu bütün dünyaya karşı savaş açmak demektir” dediler. MSP sürekli onları ikna etmek için savundu durdu.  Onlar, “Peki hele bir İngiltere’ye bakalım” diye bir nevi zaman kazanmaya çalışırken oyalanıyorlardı. Demirel de “Macera olur” diyenlerdendi. Bir tanesi de “Amerika’dan yazılı muvafakat almadan bu harekâta kalkışmayın” diyecek kadar utanılacak bir teklifte bulundu.

Erbakan şunu düşündü: Ecevit gelecek Perşembe günü akşamı. Geldiği zaman gemiler, bu hazırlıklar yapılacak, yüklenecek ancak harekât Cuma sabahı olabilecek. Şayet bir aksilik olur ille de “hayır yapılmasın, edilmesin” derlerse bu takdirde gemileri hareket ettirmek veya harekâtı tekrar bizim kıyılarımıza çıkartmak eski hükümetlerin yaptığının bir tekrarına dönüşecek. Erbakan diğer bir ihtimali de dikkate aldı: Ecevit gitmeden önce İngiliz bölgesine çıkartalım gerekirse diye düşünüyordu. Oysaki İngilizlerle yapılacak harekât bu adanın dolaylı yoldan yine Yunanlılara verilmesi demekti…

Bir kısım Halk Partililer çıkartma istemiyor diye Erbakan geri adım atacak adam mıydı? Erbakan baktı ki komutanlar kendisiyle aynı fikirde Bakanlar Kurulu ve Milli Güvenlik Kurulu olarak kesin bir karar verilmediği bu aşamada olayın gecikmemesi gerektiğini de gördüğünden, Kuvvet Komutanları’na “Yükleyin askerleri, bindirin, toplayın. Harekât bir nevi fiilen başlasın” dedi. Onlar da Erbakan’ı dinlediler. Hatta gün ve saatini bile belirledi: “Çıkartma önümüzdeki Cuma günü sabahı başlasın. Nasıl olsa İngilizler taleplerimizi ret edecekler, biz beyhude vakit kaybetmeyelim, Cuma sabahı mübarek sabahtır.”

Bu açık teklif karşısında heyecanlanan şanlı komutan Genel Kurmay Başkanımız Semih Sancar, “Allah sizden razı olsun. 13 senedir haysiyeti Makarios tarafından rencide edilen bir ordunun kumandanıyım. Bu günleri de Allah bize gösterdi. Ama şimdi ben çıkartma için gemilerimize hareket emri versem onlar ancak Cumartesi sabahına adaya erişebilirler. Çünkü eski tank motorları monte ettik, saatte beş altı milden fazla sürat yapamazlar” dedi.

Ecevit geldiği zaman gemiler zaten yüklenmiş ertesi sabah limandan ayrılacak durumdaydı… Artık bir daha İnönü ve Demirel Hükümetlerinin durumuna düşmemek için kumandanlarla bir olup Ecevit’i bu işe ikna etmek gerekiyordu. Artık dönüşün olmayacağını savunmak için bir hazırlık yaptılar. Ecevit Londra’daki görüşmelerini anlattı. Erbakan da Türkiye’de neler yapıldı onu anlattı ve sonunda “Şu anda gemiler yüklenmiştir. Ok yaydan çıkmıştır. Bunun dönüşü yoktur. Eğer dönülecek olursa bak işte askerler burada “Bir daha bu harekâtı yapamayız” diyorlar” deyince, bunu belki kendisi de arzu ederdi ama ecnebilerle de kötü olmak istemiyordu; kafasında böyle bir kanaat oluşmadığından olsa gerek Ecevit birden bire telaşlandı. Ama gördü ki bu iş başlamış ve artık dönüşü yok, kendisini buna hazırlayıp o şekilde meseleyi düşünmeye çalıştı. Ecevit, Kuvvet Komutanları’na, “Harekâta gidersek muhabereyi yürütecek gücümüz var mıdır, yok mudur?” diye tekrar sorduğu zaman Deniz Kuvvetleri Komutanımız Oramiral Kemal Kayacan “Ben Karedeniz çocuğuyum. Takalarla, kayıklarla bile adaya çıkarız. Ama yeter ki eskiden olduğu gibi yan yoldan geri çağrılmayalım” dedi. Onun bu sözü Erbakan ve komutanlarımıza destek mahiyetinde hoşlarına gitti. Hatta başta Semih Sancar Paşa olmak üzere “Bunun yürütülmesi lazımdır” noktasında ısrar edince Ecevit okun yaydan çıktığını iyice anladı ve Bakanlar Kurulunu toplayıp orada konuşulmasına karar verildi. Bakanlar Kurulu’nda bu sefer Halk Partili bir takım bakanlar baktılar ki bu iş çok ciddileşmiş bunun üzerine kırk dereden su getirmeye başladılar: “…üzerimize şu da gelir, bu da gelir, bütün dünyaya karşı harp açıyorsunuz, nasıl olur? Bunun önü var, sonu var...” Saatlerce tartışıldı… Defaatle ikna edildiler…

Böylece Ecevit, Londra dönüşü adeta bir emrivakiiyle karşılaşmış oldu. O yüklemelerin ve planların yapılmış olacağını tahmin edememişti…

Nihayet o gece o harekâtın yapılmasına Bakanlar Kurulu olarak karar verildi. Bakanlar Kurulu kararı işte böyle ısrarlar sonucu alındı. MSP’li bir vekil Halk Partili bir Bakana “Bak tarihi bir karar aldık. Şimdi de işte bugün Cuma günü gelmiştir. Hep beraber gelin Cuma namazını Kocatepe Camii’nde kılalım. Kimseye bir şey hissettirmeyiz ama Cenabı Hakk’tan zafer nasip etmesi için dua ederiz” dediyse de ertesi gün Kocatepe’ye sadece MSP’li Bakanlar geldi. Halk Partili Bakanlar başka camiye mi gittiler yoksa gelmeyi uygun mu görmediler artık orasını bilemiyoruz…

Devlet Bakanı Arif Emre, Mersin’e giderek gemiler sahilden ayrılmadan önce orada Diyanet İşleri Başkanı’na askerlerimizin başarısı için dua ettirdi.

Kıbrıs Barış Harekâtı emri verildikten sonra askeri kuvvetlerimiz beş günlük noktaya üç günde ulaştılar. Harekâtın başladığı ve o gün daha hemen akşamleyin Sisco (ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Kissenger), harekât başlarken hemen doğruca havaalanına koşup Atina’ya gitti. Orada bir muhatap bulamayınca akşamüzeri tekrar Türkiye’ye dönüp geldi ve tabii Ecevit’le görüştü. O gün de Birleşmiş Milletler saat 5’te “Ateşkes olacak!” diye karar almıştı. Sisko o kararı da hatırlatıp Amerika’nın emirlerini bildirirken, “Ateşi kesin, olduğunuz yerde durun, daha ileriye gitmeyin!” diyerek Ecevit’i sıkıştırdı. Fakat bu görüşmede Erbakan ve hiçbir MSP’li yoktu. Ecevit bunun üzerine Bakanlar Kurulu’nu toplayınca tabi MSP’lilerle tekrar yüzleşti. Birleşmiş Milletler’in bu kararına karşı MSP tepki yaparken ilginç haberler gündeme getirildi. Gelen haberler o kadar tereddütlüydü ki o gece Yunan alayının bir mukabil taarruza geçtiği haberi bile geldi. Biz daha Ada’da yerleşmiş bile değilken bu da neyin nesiydi? “Acaba topyekûn denize mi dökülüyoruz” diye tereddüt bile ettiler. Tam da en önemli bir aşamada fitneye bakın hele... Henüz Ada’ya kesin olarak yerleşmediğimiz halde, “Ateşi kesin de sizi denize döksünler!” demek mümkün müydü?..

Harekâtın seyriyle ilgili hararetle kat’i bir karar alındı. Önce G-5 hattına kadar gelecektik. Yani ilk önce büyük bir harekât yapılacak sonra ikinci kısım devam edecekti… Her defasında Birleşmiş Milletler’in karar aldığı hatırlatıldığında Erbakan ısrarla karşı çıkarken nihayet tarihi bir ifade kullandı: “Birleşmiş Milletler’in aldığı hangi karara bu İsrail bugüne kadar uydu? Yani karar alınıyor biz uyacağız başkası uymayacak. Böylesine önemli bir hayati meselede bu kararlar gözetilmez. Mutlaka yerine gelecek…”

Ecevit ikna edildi. Gidişat öyle bir noktaya geldi ki Ecevit bile, MSP kanadına “Teşekkür ederim. Bizi bir yanılgıdan kurtardılar” demişti. Hatta bir gazetedeki açıklamalarında bu olayı tekrar etti. Fakat ateşkes işi bununla bitmedi…

Bu haber üzerine sabahleyin tekrar Bakanlar Kurulu toplandı. Sabahki Bakanlar Kurulu’nda Halk Partili Bakanların bir kısmı susuyorlardı… Fakat diğer bir kısmı MSP’lilerin üzerine üzerine giderken diyorlardı ki, “Gördünüz mü bakın şimdi. Taşucu’ndaki telsizimiz çalışmıyor. Eee işte şimdi gördünüz mü; füzeler tükeniyor.” Erbakan da onlara dedi ki, “Sizin verdiğiniz bilgilere inanmıyoruz. Askerin durumunu bizzat askerlerimizden dinleyelim.” Bunun üzerine Plan ve Prensipler Dairesi Başkanı olan Necdet Uruğ Paşa, diğer bir generalle beraber Bakanlar Kurulu’na geldiler. Şevket Kazan komutanlara diğer Halk Partili bakanların söylediği sözleri aktardı, “Taşucu’ndaki telsizimiz bozulmuş doğru mu?” diye. “Hayır, kim söyledi bunu?” diye yanıtladılar. “Füzelerimiz tükeniyormuş doğru mu?” diye sorunca da “Bunun gibi 5 tane harekâtı yapacak füzemiz var” denildi. Bir bakan “Askerlere politik sual soruyorsunuz? Ben bu toplantıda bulunamam” bile deyip dışarıya çıktıysa da bu hiç bir şeyi değiştirmedi. Utanmazlar! Biri utanıp çıktı diyeceğim ama diyemiyorum; çünkü o da kıvırıp ‘politik sual sorma’ bahanesiyle iyice köşeye sıkışmamak için dışarı kaçtı… Yuh sizin politikacılığınıza ve yavru vatanseverliğinize be!..

Erbakan bu müzakerenin sonunda sadece bu ateşkes için değil, bilahare harekâtın sonuna dek mutlaka gidilmesi gerektiğini söyledikten sonra askerlere son olarak şu suali sordu: “Şu bulunduğunuz yerde veya G-5’te bizim kendimizi savunmamız mümkün mü?”  dediler ki, “Biz oraya götürdüğümüz birlikleri yerleştirmek isteseydik bu bahçe kadarlık yere zaten yerleştiremeyiz. Burada durmak mümkün değildir. Kaldı ki bir muhaberedeyiz. Böyle yoğun bir yerleşme halinde yoğun bir bombardımana maruz kalacak olursak çok büyük zayiat veririz. Askeri bakımdan buralarda durmak hiç mümkün değil.”

Erbakan onlara teşekkür etti. Ondan sonra işimiz kolaylaştı ve o gün ikinci defa Pazar sabahı ateşkes önlendi. Ve Ecevit Sisko’ya giderek “Hedeflere ulaşıncaya kadar yapılacak bir şey yoktur” dedi. Ancak iş gene de bitmedi tabi…

Kaynaklar: “32. Gün” Mehmet Ali Birand, Ağustos 1990 röportajı. Ayrıca İngiltere’de Arapça yayınlanan Eş-Şarku’l Evsat Gazetesi röportajı, 3822-23-24 no’lu sayıları. Ayrıca TV 5’te Mustafa Kurdaş ile 25.03.2004 tarihli röportaj).

Not: Bu yazı sosyal medyada merhum Ecevit’in vefat yıldönümünde merhum Erbakan Hoca’ma atılan iftiralara karşı savunma amacıyla hazırlanmıştır.

http://www.bizimyaka.com/yazar-90628-Kibrisa-cikartma-kararini-Erbakan-verdi-1

http://www.bizimyaka.com/yazar-90806-Kibrisa-cikartma-kararini-Erbakan-verdi-2

 

 

 

Konu: RE: Köylünün cınar payrakları gibi..

Merhaba 18,Kasım,2018. Ahanda dostlar hafif rüzgarla salın salın düşen şehir merkezlerindeki sokaklarda parklarda ki ,,Cınar,, yapraklarının 

savruluşunu mutlaka görürsünüz şehir hayatı ve cok evveli atalarımız yol kenarlarına dere kenarlarına parklara dikmişler gölgesinde insanların

nefes alsın mola versin bi yaslansın ohh be şükür cok şükür kim akıl ettiyse şu yaşlı cınar agacını deye dua etsin ve hayatın güzelliklerini hep

birlikte paylaşam diye  demi dostlar.

İşte o cınar agaclarının yüz yıllardır bilinen ve günümüzde yeniden moda olan yapraklarını şimdilede dizlerinde kireclenme olan insan oglu icin

umut oduu.

Nası mı cok basit.

Oturdugunuz şehirde kasabada  parklarda yeşil doga düşmanı  insanoglu tarafından kesilmemişse mutlaka vardır.

Ahanda o cınar agaclarının sonbaharda yere düşen kurbaga ayagı gibi beş catal yaprak larından biraz toplayın üc beş her neyse .

Onların iki üc tanesini beş dakika  hahif ateşte kaynatın ve sakinleştimi cay gibi icin bu beş on gün tatkip edin dizlerinizdeki agrıların azaldıgını

hissedeceksiniz ve bunu ihtiyac hasıl oldugunda kullanın ki faydasını görün ,yoksa hor kullanılan vucut mutlaka yıpranacak ama bu da altarnatif

doga şifası siz uygulayın yüce allah gerisi verir.

Borcumuz mu ,?,yok galiiii...

Dostlara doga severler badavaaaa.

Hem bakarsınız şifa bulan bi dostun işi görülür demiii.

Hep gizli aşıkların bıcakla kertik actıkları o cınar agacları sade aşıklar icin deel sade oturulup mola verilen bir gölgelik deel sadece bi agac deel.

Bakın ne işlere yararmış biz genc, ken ders ,kitaplarının arasına hediye mahiyetinde alıdık, uşak tirit oglu parkında vardı ,ulu cami civarında vardı,eskiden nuri şeker iremetli  şeker farpikasını kurarken şehir merkezine kadar olan üc kilometre  yol boyunca saglı sollu dikmiş taaa

halı pazarı na kadar dikmiş, şeker farpikasının dan başlayıp şehir merkezine kader alanı taş parke ile döşetmiş ve yanlarına onar metre ara

ile ,,Cınar,, agacları dikmiş ve hala o agacların arasından salına salına  gecilir ankara izmir yoluna gecilir nur icinde yat .Nuri ŞEKER.

Anadolunun bir cok yerinde vardır özellikle osmanlının eyleştigi yerlerde cok oldugu cami cevrelerinde han ve hamam etrafınada ve dere kenarlarında park ve bahce alanlarında hala hayatta kalnı var.

Eskile bu agac işini cok eyi bellemiş dostlaa  cokk.

Ama şimdilede nerde bu duyarlılık.

Nerde bi yeşil var ona hücümmm imhaa.

Nerde bi dere yatagı var kapat hes yap.

Nerde bi tepe var kaz kır imha et.

Neden altın ara.

Kömür ara.

Taş kır yol yapılsın.

O  doga .

Hoytarca heba edilirken .

Ses cıkartmayanlar.

Denizler kirletilip doldurulurken bakanlar.

Her şeyi naylon poşet icine sokuştururken.

Bir pilastik naylon poşet yüz yılı aşkın ömür de cürümüyormuş aboyyyyy yaa dostlarr cevre kirliligiiiii.

Siz hec bu aralar bolu abant civarına yolunuz düştümü .

Bursa da olur karacabey civarına da olur.
Balikesir kaz daglarinin akcay dan ege gecin de.
Siz kasım ayı ve pastırma sıcaklarının bolca yaşandıgı ege şehirlerine kasabalarına köylerine bi salının bakem galii,de görün dogayı manzarayı.

Balık mevsimi ,hazan mevsimi, nin son demlerini bir kır kahvesinde bir yudum türk kahvesi ile şöyle seyreyleyin galiii.

Ya dostlaaa  iciniz stresten terör den hayat pahalılıgından,dır dır eden kıredi kartı borc hatırlatmalarından,ve nasıl da kazandık siz hep kaybedenlerden siniz gibi sizi sizi gidi deyip, siz bu kafa ile siz bu liderlerle cok daha beklersiniz imaları ile  sizi gidii sizii.

Toplumumuzun buz gibi iki ye ayrıştıgı bir birine pek hoş görü ,,medeniyetini,, unuttugu ve kerkesin dogruları farklı bir toplumda yaşadıgımız

Misafirlerimize hörmetin ev sahıbligimizi bile dogru dürüst yapamadıgımızı,milli maclarımızda bile birlik beraberlik icinde saygı duruşunu

dahi uygunca idrak edemeyişimiz.

Milli marşımız olan istiklal marşımızın  milli macta okunmasına bile sabır edememe yi, yaşayoruz bizler.

Buna sebeb olanlar her kim ise birbirlerini ihanet le suclaya dursunlar.

Daha dün herşeyi ergenekon diye her şeyi balyoz deyip,suclayanlar.

Ya yarın da olurda tarih tekerrür ederde balyozda oldugu gibi ergenekon da oldugu gibi bu da yüce Türk Adaleti tarafından Yalanmış kumpasmış deyip haksızlıga ugradıkları ,Adalet tarafından beratt ederlerse.Nolucak galiii haaa.

Aha bakın adalet sisteminde hukukumuz ne deyor.

Hic bir kimse adalet önünde bagımsız hukuk icinde adil yargılanıp ceza almadıktan sonra suclu sayılmaz.Noktaaa.

Bu hüküm tüm insanlık acısından gecerlidir.

Ahhhh dostlar ahhh biz kim ki adalet  ve hukuk konusunda söz söylüyozzz demiii.

Lööööönnnnnn  dayııııı b işler bizii aşaaa.

Hangi işleee..

 

Terör mü dedin allah belasını versinnn .

Dayıı neden öyle deyon ,bak cuma namazında imam da öyle dedi,terör cok kötü dedi.

İmam demese inanmayacaktın öyle mi.

Yok dayıı yok da.

Ahhh ülennnn ahhh biz de mi başımıza bi imam sarıgı mı koysak ki.

Yok valla deel dayı sen yanlış anladınnn.

Dayı asgari ücret  gac lira olcek.

Bilmiyomm.

Dayıı emekli,ye zam da olacak mıı.

O mu bak o başka ne gerek var ki,zaten yaşı başını almış vesende olmuyo vemesende olmuyo,nası biliyolasa öyle yapsınla galiii.

Dayııı sen kızdın mı .

Yok iyen yok ne kızayım ki biz hem kim oluyoz ki %50,5 ne hakkımız var siz ne dediniz mi o doru dur.

Ama dayıı sizin ki daha cok demiii,biz %49,5 da sizin ki cok demii.

Bak iyennn .

Boşşş verr boş verr.

Dayııı.

Dostla hoyratca ama sokak largonu böyle insanla bir biri ile dalga geciyoooo ,lööönn noldu bi yeremi gidiyonuzz deyee,ayıppp ayıp.

Bir yere gitmiyoruz burası hepimizin.

Şöyle bakın komşu devletlerin haline.

Irak diye bir yer kaldımı.

Suriye diye bir yer varmı.

Her gün egenin pırıl pırıl sahillerinden kacak mültecilerin bi şekilde,,Umuda,,yolculuklarını mutlaka izliyonuz duyuyonuz demii.

Bunlarında bir zamanlar bir huzur icinde yaşadıgı memleketleri vardı. işleri vardı evleri vardı aileleri vardı anaları babaları vardı.

Ya şimdi .

Ne haldeler biliyonuz mu haa.

Terörün eline düşmüşler.

Fuhuşun icinne düşmüşler.

İnsan kacakcıların eline düşmüşler.

Bir dilim ,,UMUT,icin istemeden herhangi  bir yasa dışı yola tuzaga düşmüşler.

Ve ellerinden tutan da yok..

Dostla icinizi karartım özür dilerim.

İlim uşak tan on kasım da ulu önderimiz Gazi Mustafa Kemal  Atatürk, ölüm yıldönümü kutlamalarında uşak beledisi ve cicekciler dernegi ve sifil toplum kuruluşları ortak calışma ile karanfildeb büyük türk bayragı işleyip hükümet binasının önünde ki atatürk anıtında sergilendi.

Belediye her ne kadar şehir ici trafik işkencesine hala devam etsede insanlar zor da olsa akşam trafik cilesine alışmaya calışıyor.

İlim uşak  köyüm kırka dan sonbaharın tüm ihtişamı ile köylü yagmur yagmur deyip hava rapaorlarına kulak kabartıp.

Yamur va mı  yamurr deyo da başka bi şey demiyoo.

Eh bu hafta da kar yagmamiş ti daha  galii .bu hafta da bu kadaaa dostla  poyrazi pastirma sicaklari ve şehirden gelen gocer yazlikci koylu emeklilerde cadirlari cantalarini topladi artik donuş yolunda baharda goruşmek dilegi ile. en derin selam saygılar bizim buralarda köy havsı olsun  gali salıcakla kalın haftaya görüşmek umudu ile.

Üstadımmmm.

Uzak bir ülkede bir Dağ vardı. Eşi görülmemiş derece büyük olan bu dağ ,bir gün kuvvetli bir şekilde sallanmaya ve korkulacak derecede ses çıkarmaya başladı.Ülkenin insanları çok korkmuştu ,bir ışık çıkıyordu içinden biraz sonra anladılar ki bu ateşti . Yeryüzünde ilk defa ateş toprağın altından çıkıyordu sanki toprak ateşi doğuruyordu.Ateş ilk önce göğü tanıdı sonra havadan düşüp toprağı tanıdı sonra akıp insanla tanıştı ...İnsanlar ateşi çok sevmişti sıcaktı ,güzeldi onu hep yanlarında tutmak istediler . Birgün ateş yine dağdan akarken insanların yanından kendisi gibi akan bir cisim gördü .Işıl Işıl parlayan ve usul usul akan bu cisim aklını başından aldı ateşin ,yakalamak istedi onu.Dağ ,bırakmak istemedi  aşkından ,ateş dağı kül etti aktı .toprak bırakmak istemedi yaktı kararttı toprağı aktı .Orman bırakmam dedi  oda kül oldu ateşe. Ama ateş bunu yaptığının farkında olmayacak kadar tutulmuştu bu cisme , En son ateşi İnsan karşıladı Nereye dediler duymadı gitme dediler cevap vermedi.İnsan gitmesin diye Hendek kazdı . Ateş çıldırdı buna insanların evini yaktı. İnsanlar hendeği kapatmak zorunda kaldı. Ateş günler Sonra ancak yakalaya bildi bu cisimi. Yanına varıp onu izlemeye daldı .Cisim ateşi ilk gördüğünde çok korktu  Sen kimsin dedi? 

-Ben ,ateş ! Asıl sen kimsin? der

-Bende ,Suyum 

Ateş , Seni yakalamam için dağ akmama engel oldu toz oldu, toprak izin vermedi çorak oldu,   orman izin vermedi  kül oldu, İnsan izin vermedi telef oldu .

Su ,peki Neden? dedi.

çünkü onların beni bırakmama nedenini ben sende hissettim.

Su ,bu cümlelere topraktan aşina idi ...Ne zaman gökyüzünden düşse su ,toprak bağrına basıp çiçeklerle gülümsüyordu ve hiç akmasına izin vermek istemiyordu suyun.

Su , Ateşten çok etkilenmişti zaten döndü ve

-Ey ateş bunun adı Sevgidir der ...

Ateş, peki Sen beni seviyor Musun der

- Senin hissettiklerini şuan bende hissediyorum  Der  

Ve  Sarılır birbirlerine . (Devamı yarın)

 

 

Güvenlik gücü olarak vatan savunmasında şevk ve istekle aktif görev yapmakta olan ve son zamanlarda özlük haklarının düzeltilmesi konusunda ve özellikle şehit ve gazi haberlerinde medyada isimleri doğru telaffuz edilemeyen ve statüleri kanunda açıkca belirtilmesine rağmen her ne hikmetse beraber görev yapmakta oldukları amir ve memurlar dahi statülerini doğru bildikleri halde yanlış telaffuz etmelerinden dolayı olumsuz algı oluşturmaktadır. İsimleri sık sık karıştırılarak haberlere konu olan  bu isim ve statü, sivil toplum kuruluşları olan EMUJAD tarafından zaman zaman medyada gündeme getirilmektedir. 2012 yılında kapatılan Uzman Jandarma okulu artık mezun vermediğinden sayıları hızla azalmaktadır. Hal böyle olunca özlük haklarını arama noktasında başta siyasiler olmak üzere kendilerini kurum ve kuruluşlara izah etmekte güçlük çekmektedirler.  Örnek verecek olursak, öğretmen, polis, hemşire, din görevlisi, doktor ve benzeri isim ve statülerin toplum tarafından doğru telaffuz edilmesi nedeniyle herkes tarafından kim oldukları bilindiğinden herhangi bir sorunun çözümü noktasında kurum ve kuruluşlara kendi statülerini ifade edebilme gibi bir sorunlarıda yoktur. Ancak Uzman Jandarma isminin zikredilme sorunu vardır. Sınıf ve ismin birleştirilerek bir statü oluşmasından dolayı yanlış telaffuz edilmesi de normal kabul edilmektedir. Halen çalışmakta oldukları kurumun homojen bir yapıya dönüştürülerek ya da isim değişikliğine gidilerek, çalışan ve emekli olan statü sahibi bu insanlarımızın kendilerini ifade etmeleri  noktasındaki mağduriyetlerinin giderilmesi ve sorunların çözülmesi yolunda, önemli ve büyük bir adımın  atılması gerekliliği aşikardır.

Çok zor olmayan bu sorunların çözülmesi personel üzerinde olumlu etki yaparak hizmet, verimilik ve vatana millete bağlılık noktasında aidiyet duygusunun oluşması kaçınılmazdır. Hitap şekli insanı motive etmenin başlangıç noktasıdır. İşine, mesleğine motive olmuş insanın iş gücü veriminin yüksek olacağı bilinciyle, özel kuruluşlar motivasyonu yüksek tutarak verimli sonuç alıcı çalışma çabası içerisindedirler. Performansa dayalı ödül sistemin gücellenmesi ile birlikte, devlet kurumlarındaki çalışanların motive edilmesi önem arz etmektedir.  

Uzman Jandarma ismi bir statüdür. Türk Silahlı Kuvvetleri ve Milli Savunma Bakanlığının teklifi ile 1988 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisinin 3466 sayılı kanunla kabul ettiği sadece Jandarma Genel Komutanlığı bünyesinde 2803 sayılı kanunla emniyet asayiş ve kamu düzeninin korunması görevini yapmakta olan 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri personel kanuna göre kadrolu rütbeli asker ve 657 sayılı devlet memurudur. Bu değerli ve önemli statüden emekli olmuş ve çalışan arkadaşlarımızın sorunlarının çözümü elzemdir.

esen kalın, değerli okuyucular.............