Lokantalara, restoranlara, pidecilere, çorbacılara, köftecilere, kebapçılara sıra sıra dizilmişler; neymiş, iftar yapacaklarmış; önlerinde birbirlerinden enfes yemekler, akşam ezanının okunmasını bekliyorlar.

Kilosu 80 Tl olan hurmalarla, kebaplarla, pidelerle, pahalı şeylerle, gösterişli şeylerle; lokantalarda, restoranlarda, pidecilerde, ocakbaşı denilen yerlerde iftar yapanlar var. Belli ki onlar hem dini tanımlayan Din hadisileri'ni yani dini bilmiyorlar hem de Ramazan ayı'nın, oruçun, iftarın anlamını bilmiyorlar; ve belli ki özgürlük ile serbestliğin aynı şey sanılması gibi iftar ile akşam yemeğini de aynı sanıyorlar oysa özgürlük başka şeydir, serbestlik başka şey, iftar başka şeydir, akşam yemeği başka şey; ve özgürlük ile serbestlik, iftar ile yemek birbirlerine zıt şeylerdir.

Kilosu 80 Tl gibi pahalı olduktan sonra; 'Bir kilo aldım, her iftarda yalnızca bir tane hurma yiyorum' demek haklılık değildir; çünkü neden o hurmaya gerek duyuyorsun, kilosu 10 Tl zeytin ya da yudumu bedava olan su varken; demek ki 'Canım istiyor' dediğin nefsin istiyor yani nefse 'can', 'canım', 'canım istiyor' demektesin yani nefsi canın yapmışsın; öyle ise oruçun anlamı kalmaz yani oruç gelenek değil, töre değil, nefse karşı savaşımdır, nefssiz olmak amaçıdır(amacıdır); yani düşün ki ülkende etin kilosu bile 50 Tl iken sen üstelik de oruç diye, iftar diye, Ramazan ayı diye, kilosu 80 Tl ve zorunlu olmayan hurma satın alıyorsun; Ramazan ayı nefs, zevk, haz, mutluluk, keyif, eğlence ayı değil ki oruç ayı, nefsi yenmek çalışması ayı. Yani bu durumda durum 'Bu ne perhiz, bu ne turşu' durumu oluyor.

Bazı kişiler ya da bazı kesimler İslamiyet'i ya da dini nefsin, nefslerinin; cehaletin, cehaletlerinin arkasına sıkıştırmaya ya da nefsi, nefslerini, cehaleti, cehaletlerini İslamiyet'in ya da dinin arkasına sıkıştırmaya çalışılıyorlar.

İslamiyet'in, dinin, Ramazan ayı'nın, oruçun(orucun), iftarın ne olduğunu henüz anlayamayan bir ülkedeyiz. Bu durumun eski nedeni Osmanlı hanedanlığıdır, yeni nedeni ise siyasetçiler, medya ve özel sektördür.

İslamiyet, din demek dini tanımlayan, 'Din bilimdir/ilimdir, ahlaktır, vicdandır, dürüstlüktür, nefssizliktir, inzivadır' diyen Din hadisileri demektir. Ramazan ayı da oruç demektir; oruç da nefs demek değil nefse karşı savaşım demektir çünkü İslamiyet, dini nefsi dışlar, kötüler çünkü nefs hem en büyük cehalettir hem de her kötülüğün hem nedenidir hem amaçıdır(amacıdır) yani İslamiyet, din nefs ile yanyana, birlikte asla olmaz.

Ancak durum bu gerçeğin tam tersi, ülkemizde. Ramazan ayı sanki oruç ayı değil de ziyafet, şölen, eğlence, yemek-içmek, keyif ayı gibi yorumlanıyor ve uygulanıyor; bu yanlış durumun ana nedeni, dediğim gibi siyasetçiler, medya ve özel sektördür çünkü en başta onlar dini tanımlayan Din hadisileri'nden uzaktalar.

Ramazan ayı geliyor; televizyon 'Yiyin, için, keyifinize(keyfinize) bakın, nefsinizi mutlu edin' anlamına gelen, Ramazan ayı'na aykırı, oruça(oruca) aykırı reklamlarla(tanıtımlarla) doluyor; internette ise birileri şöyle reklamlar veriyorlar: 'Birbirinden eşsiz, birbirinden leziz, birbirinden enfes iftar yemekleri'.

Kardeşim; siz Ramazan ayı dışında, her akşam akşam yemeği yemiyor musunuz? Yiyorsunuz. Demek ki iftar demek akşam yemeği demek değil; akşam yemeği demek iftar demek değil. Yani açık ki iftar ve akşam yemeği yani yemek yemek farklı şeyler yani açık ki akşam yemeğine iftar denilemez, akşam yemeği ile iftar birbirine eşit sayılamaz.

Açık ki iftar demek iftarlık demektir; iftarlık ise yemek değil basit, önemsiz, sıradan, ucuz, maddi olarak değersiz birşey demektir; örnek ki Türkiye'de bir zeytin tanesi, Arabistan'da bir hurma tanesi ya da bir yudum su gibi.

Bir de tutturmuşlar, çıkarmışlar 'Ramazan pidesi' diye birşey, bir nefs. Yani Ramazan ayı oruç, oruç da nefssizlik iken işe bir de Ramazan pidesi denilen nefsi, zevki, hazzı karıştırıyorlar; evinizde ekmek yok mu, çarşıda ekmek yok mu; açık ki durumları 'Ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler' diyenin durumu gibi bir durum yani sanki ekmek bulamıyorlar da ya da bir zeytin tanesi bulamıyorlar da Ramazan pidesi arıyorlar. Ramazan pidesi nesir; bir pasta türü; çünkü bu nedenle fiyatı ekmek fiyatından yüksektir yani Ramazan pidesi bir keyiftir, Batıcası ile 'lükstür'. Yani hem oruç 'tutuyorlar' hem de pasta ile iftar yapıyorlar, evlerinde zeytin tanesi ya da bir yudum su ya da ekmek varken.

İftar saatine bakıyorsunuz; leziz yemeklerle donatılmış masalar, iftar yemekleri, iftar davetleri; esnaf dükkanılarının önlerine kurulmuş masalarda, İftar çadırı denilen çadır masasılarında(masalarında), Sokak iftarı denilen iftar masasılarında birbirlerinden leziz, birbirlerinden iştah kabartıcı, birbirlerinden nefs çorbalar, yemekler, tatlılar; böyle Ramazan ayı, iftar, oruç, din olmaz. İftarlık öyle sıradan, ucuz, maddi olarak değersiz, ve iştahı tahrik etmeyen şeyler olmalı ki 40 gündür aç olan bir insan bile onları yemek istemesin.

Ramazan pidesi. Yemekler, davetler, ziyafetler, iftar çadırları, sokaklarda iftar masaları. Tümü nefs, tümü gösteriş yani dine aykırı şeyler. 

Dine aykırı şeylerle dine gidilmez; nefsi tahrik eden şeylerle de oruç olmaz; nefsi yok etmeyen oruç da oruç olmaz.

Kendinizi ve birbirinizi kandırabilirsiniz ancak dini, Din hadisileri'ni kandıramazsınız.

Bilin ki nerede nefs varsa, orada din yoktur; nerede cehalet varsa, orada da din yoktur.

Bilin ki iftar ayrıdır; yemek, akşam yemeği ayrıdır. Bence iftar ile akşam yemeğini ayırın; akşam yemeğini iftardan daha sonra yiyin; Ramazan ayı'nda Akşam ezanı yemek yiyin diye değil, iftar yapın diyedir.

Ramazan ayı oruç demek, oruç nefse karşı bir insan olmak demek; iftar demek bir tek zeytin tanesi ya da bir yudum su gibi ucuz ve gösterişsiz şeyler demek. Yani kilosu 10 Tl'lik zeytin varken kilosu 30 Tl'lik zeytinle; kilosu 10 Tl zeytin varken kilosu 30 Tl hurma ile; bedava su varken, para verilip alınan birşeyle iftar yapmak Ramazan ayı'nın, oruçun anlamına ve amaçına zıttır.

Açık ki Müslümanlar Ramazan ayı'nda; iftar ile akşam yemeğini birbirlerinden ayırmalılar, bir zeytin tanesi ya da bir yudum su ile iftarlarını yapıp iftardan yarım saat sonra falan akşam yemeğini yemeliler yani iftar ile akşam yemeğini birbirlerine karıştırmamalılar yoksa iftarlar iftar değil ziyafet oluyor yani Ramazan ayı'nın yani oruçun nedenine, anlamına ve amaçına zıt birşey. Yani iftar demek sanki yemek yemekmiş gibi bir durum oluşuyor; iftarda yemek yenilirse.

Bilin ki bir ülkede; nefs azalmak yerine çoğalıyorsa; o ülkede ya din yoktur ya da oruçun nedeni, amaçı ve anlamı bilinmiyor demektir; çünkü din cehalete ve nefse karşıdır, ve nefs de en büyük cehalettir, ve kötülüklerin hem nedeni hem amaçıdır yani nefs gemisine ya da dalına binilip din, dinlilik olmaz; ancak ne yazık ki ülkemize baktığımızda nefs azalmak yerine azgınca artmaktadır, ülkemizde ahlaka, edebe uygun giyinenler çoğalacağına ahlaka, edebe aykırı giyinenler çoğalmaktadır, ve pılajlara(plajlara), havuzlara gidenler yani bikini, mayo denilen sütyen-külotla herkesin içine çıkanlar azalacağına artmaktadır yani demek ki ülkemizde ya din bilinmiyor ya da oruçun nedeni, amaçı, anlamı yani demek ki gerçekte iftarlar iftar değil ziyafet.

İnsan bir gemi gibidir; pusulası felsefe, bilim, ve dini tanımlayan Din hadisileri'dir; din bir gemi gibidir, pusulası dini tanımlayan Din hadisileri'dir.

Necdet Gürçiftçi
Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge
İnternette yayınlandığı zaman: 31.5.19/07.46

“De ki: Şüphesiz benim namazım, kurbanım, hayatım ve ölümüm hepsi âlemlerin Rabbi Allah içindir.” (En’ âm 6/162)

Kurban, Allah’a teslim olmaktır. Allah’a yaklaşmaktır.Allah’a yaklaşmamıza vesile olandır. Allah’ın buyrukları karşısında teslim olduğumuzun göstergesidir…

Bizim Müslüman olarak çeşitli görevlerimiz vardır.Bunlardan biri de insanlığın en başından itibaren süregelen bir ibadettir.Evet, Habil ile Kabil’den bahsediyorum.Onlarla başlayan ve tüm tevhid inancında varolan bir ibadetten..

‘’Hz.Adem, bir kız bir erkek doğan ikiz çocuklarını çaprazlama evlendiriyordu. Yani bir sonraki kardeşiyle. Böylece ikiz kardeşleriyle evlenmemiş oluyorlardı. Bu düzende, Kâbil'in ikiz kardeşi olan İklimya ile Hâbil evlenecekti. Fakat Kâbil bu duruma itiraz etti. İklimya ile kendisi evlenmek istiyordu. Bu yüzden babasına isyan etti. Baba olmanın yanında bir de peygamber olan Hz Adem, kendisine baş kaldırılınca hakemliği Yüce Allah'a bırakmayı teklif etti evlatlarına. Mâdem ki kendi görüşü kabul görmüyordu, o halde yapılacak şey Allah'a kurban sunmalarıydı. Kimin kurbanı kabul olunursa İklimya ile o evlenecekti. Teklif, her iki evlat tarafından da kabul edildi.O zamanlar kurban, mutlaka bir hayvanın boğazlanması şeklinde değil de, çok sevdiği bir şeyden fedâkarlık yapıp onu Allah'a sunmak üzere bir dağın tepesine bırakmak şeklindeydi. Ertesi gün gelip bakarlar, kimin kurbanı yok olduysa, o kurbanın gökyüzüne kaldırıldığına ve kabul olduğuna inanılırdı. Kabil ziraatçi, Habil ise hayvancılıkla uğraştığı için her ikisi de kendilerine uygun kurbanlar sundular yaratıcıya. Hâbil, en güzel koçu süsleyip getirdi kurban olarak. Kâbil ise çürük meyveleri seçmişti. Aklınca, nasıl olsa tanrının yiyeceğe ihtiyacı yoktu, ne gerek vardı en iyi meyveleri sunup, boşa götürmeye. Niyeti ve düşüncesi ne olursa olsun, kâinâtın sâhibi yüce yaratıcıya lâyık gördüğü kurban ortadaydı işte: Üç-beş çürük meyve.Ertesi gün kurban sundukları tepeye geldiklerinde, Kâbil'in kurbanı olan çürük meyvelerin yerli yerinde durduğunu, Hâbil'in kurbanı kınalı koçun ise kabul olunduğunu gördüler.’’

 Ve o koç daha sonra da karşımıza çıktı.Ve kurbanın aslında ne demek olduğunun gerçek bir özeti niteliğindeydi..

‘’İbrahim Aleyhisselâm hicrete çıkmıştı.Şam’a ulaştığı zaman mahlukatın rabbine dua etti ve şöyle dedi.Ey Rabbim! Bana Salihlerden (bir oğul) ihsan et.Biz de ona yumuşak huylu bir oğul müjdeledik. Biz de ona bir oğul hibe ettik. Gelişip büyüdü. Oğlu, (İbrahim’in) yanında koşacak çağa gelince; Yani büyüyüp onunla birlikte ihtiyaçları ve menfaatleri için koşturacak duruma gelince.Ey oğlum! Ben seni rüyamda boğazladığımı görmekteyim. Yani Allah için kurban ettiğimi görmekteyim.Artık bak, bu konuda ne düşünürsün? dedi. Çocuk da; “Babacığım! Sana ne emredildiyse yap. İnşallah beni (Allâh’ü Teâlâ’nın bu imtihanına) sabredenlerden bulacaksın” dedi. Vakta ki onlar Allah’ın emrine boyun eğerek teslim oldular.

İbrahim Aleyhisselâm oğlunu alnı üzerine yatırdı. Hadise Mina’da vuku bulmuştur. Bıçağı boğazına sürdü. Ama bıçak, kudreti ilâhiyyeden bir mani sebebiyle hiç kesmedi.Biz de ona şöyle seslendik. Ey İbrahim! Gerçekten sen rüyana (emredileni yerine getirmeye azmetmek suretiyle) sadakat gösterdin. Bu sana yeter. Şüphe yok ki Biz emre imtisal etmekle nefislerine iyi davrananları böyle mükafatlandırırız. Muhakkak ki bu, açık bir imtihandı. Ve ona (boğazlamak ve emredilen işi yerine getirmek üzere) büyük bir koçu çocuğun yerine fidye verdik. (Sâffat-99-107)

Bu kurbanlık, Habil’in takdim edip de kendisinden kabul edilen koç idi ve Cebrail Aleyhisselâm Cennetten getirmişti. İbrahim Aleyhisselâm tekbir getirerek onu kesti. (Ruhul Beyan ve Celaleyn)’’

Kurban, ahiret inancının da bir göstergesidir.Ahiret inancına sahip olanların mallarından feragat ederek, hayvanlarını Allah yolunda kurban etmesidir.Sırat köprüsünde o kurban edilen hayvanlara güvenmesidir.

Şayet öyle olmasaydı mesele et meselesi olsaydı ‘KURBAN VAHŞETTİR!’ diyenler gibi bizler de kasaptan, ücretini ödeyerek, istediğimiz kadar et alabilirdik.Demek ki mesele et meselesi değil, ibadet meselesi.Paylaşmanın zirveye çıktığı bir vak’a bu bayram.Çünkü hissenizden size düşenin yalnızca 3/1’ i sizin olur.3/2’si ise dağıtılır.İşte kurban ve teslimiyet budur.

 Bu vahşet diyenlere uyup da 'Kurban Bayramı'nda kesmediğiniz, nereden ve nasıl kesildiğini bilmediğiniz bir lokantadan, normalde bir hisse bedeli olan ücreti, bir porsiyon ete vermeniz VAHŞET OLMUYOR MU? Diye sorası geliyor insanın...

Uzun süreli bir dinlenme sürecine girmiştik.İnşallah bu sürecin sonuna geldik.Yazılarımız devamlı olarak gelecek…   Geçmiş Bayramınız Mübarek Olsun : )

Ramazan ayı yani oruç fakirlerin, açların durumlarını anlamak ya da bir başka neden için değil; nefssiz insan olmak, nefsi terk etmek içindir çünkü nefs hem en büyük cehalettir hem de kötülüklerin hem nedeni hem amaçıdır(amacıdır). Yani din ve nefs; ateş ve barut gibidir.

Ramazan bayramı tatili, Kurban bayramı tatili diye tatiller var. Ramazan ayı'nı tuhaf ki yiyecek, içecek satanlar; Ramazan bayramı tatilini ve Kurban bayramı tatilini de, içinde bikinili, mayolu yani sütyen-külotlu yani dine aykırı turizım(turizm) de dahil olmak üzere turizmciler dörtgözle(dört gözle) beklemekteler. Yani ortada ki, olmaması gerekmesine karşın Ramazan ayı'nı ve Kurban bayramı'nı tuhaf ki yiyip içmek isteyenlerle tüccarlar dörtgözle beklemekteler gibi birdurum(bir durum) var ortada çünkü oruç, Ramazan ayı demek nefsi terk etmek demek iken iftarlardaki ziyafetler de ortada; bu durumda özelde Ramazan ayı'na ve Kurban bayramı'na, genelde ise Müslüman olmak biçimine siyasetçilerin ve tüccarların yön vermek isteyecekleri yani bu konularda yozlaşma olacağı açık.

Diyorum ki 'Ramazan bayramı tatili', 'Kurban bayramı tatili' denilmesin çünkü bu tatiller ile ortaya çıkan bikinili, mayolu yani sütyen-külot ortalıkta, herkesin içinde bulunmak durumu ile İslamiyet birbirlerine zıt şeyler.

Zaten İslamiyet dini inançında(inancında) büyük olasılıkla böyle tatiller yok; yani Muhammed zamanında büyük olasılıkla böyle tatiller, günümüzde yapılan türden, eğlence biçiminde bayramlar da yoktu büyük olasılıkla.

Böyle şeyleri büyük olasılıkla ya dini tanımlayan Din hadisileri'nden(hadisleri'nden) dünyalar kadar uzak Osmanlı çıkarmıştır ya da Din hadisileri'nden dünyalar kadar uzak siyasetçiler.

Ramazan bayramı tatili, Kurban bayramı tatili diyorsunuz; insanlar pılajlara(plajlara), otel havuzularına(havuzlarına), site havuzularına koşuyorlar; bikini, mayo yani dine aykırı yani ahlaka aykırı yani İslam'a aykırı. Öyle ise bu nasıl bir Ramazan bayramı bayramıdır ve tatilidir, nasıl bir Kurban bayramı bayramı ve tatilidir, nasıl İslami bir bayram ve tatildir?

Yani; 'Yılbaşı kutlamak İslam'a aykırı' diyenler Ramazan bayramı tatilinin, Kurban bayramı tatilinin İslam'a aykırı kullanılmakta olduğunu neden görmüyorlar, neden anlamıyorlar?

Ramazan ayı geliyor, Ramazan ayı oruç, oruç da nefssizlik iken, televizyon nefsi tahrik eden yiyecek, içecek reklamıları(reklamları, tanıtımıları, tanıtımları) ile doluyor; Ramazan bayramı, Kurban bayramı geliyor; bikinili, mayolu pılajlar(plajlar), oteller, havuzlar doluyor; bu gerçekte din ya da İslamiyet değildir, dinden ya da İslamiyet'ten gözgöregöre(göz göre göre) uzaklaşmak, gözgöregöre İslamiyet'ten ya da dinden uzaklaştırmaktır.

Ramazan bayramı, Kurban bayramı ya da İslamiyet ya da din ne zamandır bikini, mayo diye sütyen-külot ortalıkta dolaşanlara, ahlaka aykırılıklara da hizmet ediyor?

Gerçek ki İslamiyet'in ya da dinin tek bir pusulası vardır; o da dini tanımlayan Din hadisileri'dir; o pusuladan zerre sapılırsa ne din kalır ne iman.

Bu nedenle diyorum ki 'Ramazan bayramı tatili', 'Kurban bayramı tatili' denilmesin; yalnızca 'tatil' denilsin; yani hiç değilse bu bikinili, mayolu, çıplak kepazeliğe, rezilliğe, yozluğa, utança(utanca) İslam'ın adı karıştırılmasın. Zaten büyük olasılıkla Muhammed zamanında da, Dört halife zamanında da böyle tatiller yoktu çünkü İslam'ı ya da dini yaşamak için de, Müslüman ya da dinli olmak için de bayrama da, tatile de gerek yok. Dediğim gibi bunlar ya Osmanlı uydurması ya da siyaset uydurması yani dini tanımlayan Din hadisileri'nden haberleri olmayanların dünyası.

Bence İslamiyet dini inançında 'Mübarekleşmek' var yani bizde 'Bayramlaşmak' denilen ancak asla 'Bayram yapmak, tatil yapmak' yok çünkü dinin bayramı, tatili, eğlencesi, keyifi(keyfi), zevki, hazzı yani nefsi yani cehaleti yani yozluğu olmaz.

Yani açık ki İslam dünyası yalnızca Batıdan yani bilimden, teknolojiden, demokrasiden, barıştan, huzurdan, güvenden, maddi olanaklardan, yüksek sağlık olanaklarından, doğru ekonomiden, doğru devlet biçiminden, mantıktan, bilimsellikten değil; dini tanımlayan Din hadisileri'nden yani dinden yani İslamiyet'ten de dünyalar kadar uzak. Yani açık ki İslam dünyası nifakı da, şerri de, şirki de Din hadisileri'nden uzak kendi içinde aramalı önce.

Ne yapar acaba bu İslam dünyasının üniversite okumuş, üniversite bitirmiş insanları; İslam dünyasını, Müslümanları aydınlatmak, bilinçlendirmek, bilimselleştirmek, Din hadisileri'ne sarıltmak yerine?

Ülkemizde Ramazan ayı nedeninden, amaçından(amacından), anlamından en başta iftarlar ile öylesine uzaklaştırılmış ki; Ramazan ayı oruç, nefssiz olmak çalışması olmak yerine öylesine ticari bir durum durumuna getirilmiş ki, Ramazan ayı'na artık öylesine ticari olarak yaklaşılmakta ki bir turizım derneği şöyle diyor, Ramazan bayramı tatili ile ilgili olarak: ' Bayram tatilinde 6 milyar TL'nin üzerinde, yani yaklaşık 1 milyar dolar, ekonomik hareket bekleniyor'; yani anlaşılan ki Ramazan ayı nefssizlik ayı değil ziyafet ve turizım yani nefs ve ticaret ayı olarak tanımlanmaya başlanılıyor artık, bu durum Müslümana, Müslümanlığa, İslam'a fiyatbiçmek(fiyat biçmek) gibidir, İslami günlerde, aylarda para işlerinin konuşulmaması gerekir. Yani belli ki Ramazan ayı'nı insanlar 'Gelsin nefssizlik' olarak değil de 'Gelsin güzel iftar yemekleri' olarak; kapitalizım(kapitalizm) yani özel sektör de 'Gelsin nefssizlik' olarak değil 'Gelsin paralar' olarak yorumlamakta.

Necdet Gürçiftçi
Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge

Özgür ol ancak serbest olma; özgürlük iste ancak serbestlik isteme; özgürlüğü savun ancak serbestliği savunma; özgürlüğü koru ancak serbestliği koruma. Serbestlik ancak hayvanlarda özgürlüğe yolaçar(yol açar), insanlarda ise özgürlüğü yok eder çünkü serbestlik hayvanların temel gereksinimlerini aşmaz yani örnek ki bir inek gider ot yer, et yemez, aslan da gider et yer, ot yemez yani hayvanda serbestlik=özgürlük'tür, insanda ise serbestlik özgürlüğü yok eden birşeydir yani özelde hayvan doğası ile, genelde doğa ile insan farklı şeylerdir yani doğaya benzemek, doğaya aşık olmak, doğa bağımlısı olmak gerçekte insana aykırılığı seçmektir yani insan, insanlık bitkilere, hayvanlara, doğaya değil felsefeye, bilime ve dini tanımlayan Din hadisileri'ne özenmelidir.

Özgürlük başka şeydir, serbestlik başka şeydir; özgürlük doğru olanların yani felsefeye, bilime ve dini tanımlayan Din hadisileri'ne uygun olanların yani özetle doğru ve ahlaklı olanların yapılması iken serbestlik kafayaesenin(kafaya esenin) yapılmasıdır yani özgürlük bilime ve insanca bir insanlığa, insanca bir dünyaya giden gemidir, serbestlik ise serseriliğe, berduşluğa, akıldışılığa, mantıksızlığa, tutarsızlığa, bencilliğe, sorumsuzluğa giden gemi. Demokrasi, eğitim, hukuk, ülke yönetimi, sanat, ekonomi, medya serbestlik üzerine değil özgürlük üzerine kurulmalıdır.

Günümüzde; 'aşk' değil de 'ilişki' diyenler var; ilişki dedikleri de cinsel ilişki çünkü özgürlüğün serbestlik, iftarın ziyafet sanılması gibi aşkı da cinsel ilişki sananlar var. Aşk yerine ilişki demek; aşka seks ile yaklaşmak demektir, ve seks fahişelik kültürüdür; ve açık ki akıldışı-ahlakdışı moda, ve akıldışı-ahlakdışı turizım(turizm) türü ile insanlığa, dünyaya fahişelik kültürü aşılanmaya, yamanmaya, pompalanmaya çalışılmaktadır, küresel bir güççe; çünkü ahlaka aykırı giyim, tarihte fahişelerin yaptıkları birşeydir, örnek ki herkesin içinde sütyen-külot dolaşmak gibi ki genelevlerde de fahişeler sütyen-külot ile dolaşırlar; sütyen-külotun adına bikini, mayo ya da başka birşey demek durumu değiştirmez.

Büyük olasılıkla tarihte kadın türü içinde ilk kez fahişeler içki içmiş, sigara içmiş, ahlaka aykırı giyinmiş, açıksaçık giyinmiş, daracık giyinmiş, saçlarını sarıya boyamış olabilirler; ve büyük olasılıkla tarihte ilk kez onlar ahlak, edeb(edep) tanımadılar ki belki de 'Fahişelik tarihin ilk mesleğidir' sözünün nedeni budur. Yani acaba bayan türünün önderi fahişeler mi diye düşünmek gerekebilir çünkü Semavi dini inança ait Eski tarihte ortalıkta sütyen-külot ile dolaşan, içki içen bir bayan evliya, derviş, dini inançlı yoktur, öyle ise bunlar nereden geliyor yani bunlar evliyaları, dervişleri örnek almadıklarına göre kimleri örnek alıyorlar? Türkiye'den örnek ki Orta Asya'da, Osmanlı'da ortalıkta sütyen-külot dolaşan, daracık giyinen, açıksaçık giyinen, Anadolu kadını denilen bayan ya da yetişkin insan dişisi ya da Müslüman ya da Türk bayan var mıydı; yani Müslüman insan, dinli insan bunları yapmaz, öyle ise bunları bu ülkeye kimler getirdi; Müslümanlar, başı örtülüler, tesettürlüler, Anadolu insanı değil herhalde; evet açık ki Türkiye'nin kültür sınırının musluğu bozuk ya da ardına kadar açık, ve kirli Batı denizinden ne kadar akıldışılık, ahlakdışılık suyu varsa ülkemizde dolmakta. Yani bugün mini etekli, mini şortlu, bikinili, mayolu bayanlar açık ki dünlerin başları örtülü, tesettürlü insanların torunları, çocukları. Ekonomiyi dışa açabilirsiniz ancak kültürü üstelik de akıldışı-ahlakdışı kültüre açmak hem akıldışılıktır hem ahlakdışılıktır hem mantıksızlıktır ham yanlıştır hem kötüdür; yani Batı ülkemizde kültürel açıdan istediği gibi atkoşturamamalıdır(at koşturamamalıdır); bu nedenle de önce ahlakdışı moda, ahlakdışı turizım, ahlakdışı medya, ahlakdışı işyerileri kapatılmalıdır; ve ahlakdışı sanat ve ahlakdışı sanatçılık yasaklanmalıdır yoksa Türkiye eğitimin ilkokulu, Abd de üniversitesi olur yani bizde doğarlar ancak bizden olmazlar, yabancı olurlar.

Normalde, insanlar sevişir, seks yapmaz; ancak fahişeler seks yapar yani para karşılığı yaptıkları şey sevişmek değil sekstir; porno da öyle çünkü sevişmek sözcüğü 'sevmek'ten gelir, sevmek ya da sevgi ise para ile olmaz.

Yani açık ki toplumlara, insanlığa fahişelik kültürü aşılanmaya; toplumlar, insanlık fahişelik kültürüne yöneltilmeye çalışılmaktadır ki akıldışı-ahlakdışı moda, akıldışı-ahlakdışı turizım(turizm), akıldışı-ahlakdışı medya, akıldışı-ahlakdışı sanat, akıldışı-ahlakdışı ünlülük, akıldışı-ahlakdışı sıpor(spor, sipor), akıldışı-ahlakdışı ticari mekanlar, akıldışı-ahlakdışı reklamlar, porno ticareti de farkında olsa da, farkında olmasa da, açıkça buna hizmet etmektedir.

Yani birileri açık ki toplumları, insanlığı, dünyayı düşünürlüğe(filozofluğa), alimliğe, alimeliğe, bilgeliğe değil fahişelik kültürüne doğru yöneltmeye çalışmaktadır büyük olasılıkla.

İlişki değil sevgi olsun, seks değil sevişmek olsun.

Bayanlar fahişe kültürünün arkasından değil alimelik kültürünün arkasından gitmeliler.

Dikkat edin; Batı da, özel sektör de, siyaset de, moda da, medya da, turizım da, sanat da özgürlük diye özgürlük değil serbestlik pompalıyor çünkü özgürlük değil serbestlik daha çok para kazandırır yozluğa.

Necdet Gürçiftçi
Bağımsız, özgür, bilimsel, tarafsız; hiçbir dini inançtan ve hiçkimseden yana olmayan dinli ve bilge
İnternette yayınlandığı zaman: 31.5.19/08.48